mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 135

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

e w Atut

!!!   miniat: ta półnuta, tylko dolna 5-linia.            Tu pusta klisza (albo krótsza laska do e).                   

E-e w Wf (→Wn,Wa)

TGTU
..

Dolną nutę oktawy l.r. dodał Chopin w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 137-138

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Akcent długi w t. 137 to przemyślana decyzja Chopina – widoczne ślady poprawek (skrobania) sugerują, że początkowo kompozytor wpisał znak  prowadzący do akordu w następnym takcie. Także głosy orkiestrowe mają akcent w t. 138 (skrzypce i wiolonczele) lub właśnie  (kontrabasy).

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Poprawki A

t. 138

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf pominięto  podwyższający d1 na dis1. Oczywisty błąd poprawiono w pozostałych wydaniach. Znak został także dopisany w WfH.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 138-139

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Atut kończy się w t. 138 znakiem wskazującym miejsce włączenia go w główny podkład do Wf (zaginiony), którym był zapewne autograf całości Koncertu w wersji na jeden fortepian ([A]), samodzielny lub wpisany w rękopiśmienną partyturę. Od t. 139 wśród źródeł do tej cżęści Koncertu nie ma rękopisów.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Źródła niekompletne

t. 139

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf brak  podwyższającego d2 na dis2. Oczywistą pomyłkę poprawiono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn