mUltimate Chopin

op. 16, Rondo Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 134

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Kropki staccato w Wf (→Wa)

TGTU=kropki w pr.r.
..

Brak kropek staccato w pr.r. to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza Wn. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 135

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

d1-b1 w Wf (→Wn1,Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł, ścieśniony.                      na 1 dolna nuta d1

des1-b1 w WfJ

jak war_11 tylko z bemolem przed 1. ćwierćnutą, ; tr ma także bemol przed drugą,     red = bez drugiego bemola.

es1-b1 w Wn2

TGTU
..

Wersja Wf (→Wn1,Wa) z sekstą d1-b1 jest najprawdopodobniej błędna, na co wskazuje porównanie z analogicznym t. 287, w którym występuje kwinta. Także wpisana w WfJ zmiana na des1-b1 przemawia za błędem w większości źródeł. Przy tym oryginalnemu zamysłowi Chopina odpowiadała raczej kwinta es1-b1, skoro des1 w drugim akordzie wymagało użycia . Dodatkowym argumentem za kwintą jest, zdaniem redakcji, kilkukrotne wystąpienie w tym temacie charakterystycznego zestawienia seksty c1-as1 z kwintą es1-b1 (t. 117, 120, 125, 141) – zawsze, gdy w melodii pojawia się as1 i b1 na tle akordów As-dur i Es7. Biorąc pod uwagę powyższe, w tekście głównym podajemy kwintę es1-b1. Wersję tę wprowadzono również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ

t. 136

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa1)

Obiegnik w Wa2 (→Wa3)

obiegnik nad pięciolinią, pośrodku drogi między 1. a 2. nutą pr.r.
..

W Wa2 (→Wa3) dodano dowolnie obiegnik.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 137-138

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

2 łuki w Wf (→Wn,Wa) – możliwa interpretacja

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

W Wf (→Wn,Wa) łuk rozpoczyna się od 1. nuty t. 138, mimo iż na końcu poprzedniego taktu (linijkę wyżej) łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację. W dwóch poprzednich podobnych miejscach (t. 113-114 i 121-122) łuk jest na przejściu taktów raz połączony, raz przerwany. Co ciekawe, w Wf dokładnie tak samo jest przy powrocie tego tematu – ciągły łuk w t. 265-266, przerwany w t. 273-274 i niejasny w t. 289-290. Jednak w tym ostatnim miejscu łuk na końcu linijki rozpoczyna się na ostatniej ósemce taktu, co praktycznie wyklucza interpretację inną niż ciągły łuk. Pozwala to także w omawianym takcie przechylić szalę prawdopodobieństwa w stronę ciągłego łuku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 139

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent długi w Wf

Krótki akcent w Wn i Wa
..

Zarówno w Wn, jak i w Wa zinterpretowano znak Wf jako akcent i nadano mu postać zwykłego krótkiego akcentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn