Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 81
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Użyta przez Chopina forma tego przysłówka była archaiczna już w jego czasach. Dlatego w tekście głównym akceptujemy poprawkę wprowadzoną w Wn1. Forma użyta w Wf jest błędna, natomiast w Wa zastąpiono przysłówek przymiotnikiem. Co ciekawe, w Wn2 przywrócono niepoprawną formę A. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 167
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Szesnastce rozpoczynającej motyw fagotu nadano w Wn formę przekreślonej przednutki, co mogło być zasugerowane pisownią A, w którym nutka ta jest wyjątkowo drobna. Z drugiej strony, jest ona w A zapisana jako szesnastka, zgodnie z rytmem, który występuje w Rork w partii wykonującego ten motyw fagotu. Nie wydaje się więc, by intencją Chopina była tu przednutka. Motywem zmiany mogła być formalna poprawność rytmiczna, gdyż ze względu na brak pauz przed tą nutą jedynie przednutka wpisuje się gładko pomiędzy trzy ćwierćnuty tego taktu. Trudno natomiast stwierdzić, czym kierował się ktoś (Chopin?), kto w Wf (→Wa) zmienił tę przednutkę na ósemkę. W tekście głównym decydujemy się na niewątpliwie autentyczną pisownię A, dodając dla porządku pominiętą przez Chopina pauzę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 227
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Chopin wpisał w A cztery bemole ostrzegawcze – trzy na początku taktu i czwarty przed des3. Znaki powtórzono w Wn, natomiast w Wf (→Wa1) pominięto bemole przed oktawą l.r. Te zaś przywrócono – zapewne na podstawie porównania z Wn1 – w Wa2 (→Wa3). W tekście głównym dodajemy jeszcze pięć znaków ostrzegawczych, przed b2, b1, c3, es3 i des2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||||||
t. 236-237
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||||||||
t. 294
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Przed des1 na początku taktu źródła mają ostrzegawczy . W Wf (→Wa) i Wn2 dodano odpowiedni znak także przy des l.r. W tekście głównym nie uwzględniamy tych znaków, gdyż od ponad 20 taktów pojawia się wyłącznie des, a nie d. Por. t. 298. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »