mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 300-304

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kliniki i kropki w A

Kropki w Wn1 (→Wf)

Kropki obu rąk w Wa i Wn2

Kliniki proponowane przez redakcję
..

Występujące w A podwójne oznaczenia artykulacji dla pierwszych ćwierćnut w t. 300, 302 i 304 to prawdopodobnie pozostałość wcześniejszej koncepcji – por. t. 294. Z tego względu w tekście głównym uwzględniamy jedynie kliniki. Kropek l.r. nie ma zresztą w Wn1 (→Wf), choć nie wydaje się to być efektem korekty. Zastąpienie w Wn (→Wf→Wa) kliników kropkami to skutek rutynowego podejścia sztycharza Wn1, a być może i pośpiechu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 301-302

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Całotaktowy łuk w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.               łuk EZnieU + g na dolnej EZTU

Całotaktowe łuki obu rąk w Wa

Łuki motywiczne obu rąk w Wn2

Łuk motywiczny nad pr.r. proponowany przez redakcję
..

Łuk A (→Wn1→Wf) to prawdopodobnie pierwotna wersja – w analogicznych t. 295 i 297 Chopin przedłużył podobne łuki. Dodane w Wa i Wn2 łuki l.r. są nieautentyczne. Por. t. 303-304, a także 297-298.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 303-304

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Całotaktowy łuk w A

!!!   miniat: nic.               łuk EZnieU 303 + g na dolnej EZTU 304 (bez staccato tu i w następnych wariantach)

Łuk motywiczny w Wn1 (→Wf)

EZTU (łuki 303-304 + g 304 na dolnej)

Łuki motywiczne obu rąk w Wa i Wn2

łuk pr.r. 303 EZTU + łuki EZnieU1 (l.r. 303 i pierwszy 304; pr.r. 304) + g 304 na górnej (EZnieU1)
..

Łuk A to prawdopodobnie pierwotna wersja – por. t. 301-302. Dłuższy łuk w Wn (→Wf→Wa) może więc być efektem korekty Chopina.
Dodane w Wa i Wn2 łuki l.r. są nieautentyczne – patrz t. 297-298.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 303

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.                   Tu pusta klisza 

 w Wa

EZnieU
..

Widełki  są z pewnością dowolnym dodatkiem adiustatora Wa, który starał się ujednolicić notację wszystkich jednobrzmiących taktów w tym fragmencie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 305-306

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma w tych taktach ani jednego  podwyższającego es2(3,4) na e2(3,4). Jest to niemal na pewno pomyłka Chopina – gdyby słyszał tu es, w tym kontekście zapewne użyłby bemola ostrzegawczego. Kompozytor pominął także kasowniki podwyższające des1(2) na d1(2), co dobitnie świadczy o pospiesznym, niestarannym zapisie figur, których brzmienie po tylu powtórzeniach mógł uważać za oczywiste. W każdym razie kasowniki (e2, d2 i e4) dodane w korekcie Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i niezakwestionowane przez kompozytora ani w Wf, ani w WfD jasno dowodzą jego intencji. W Wa dodano jeszcze kasowniki przy d1 i d4, natomiast w Wn2 – przy e3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn