mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 485

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

c4 i c3 w A (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez fff.           Tu pusta klisza 

Tercje w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

TGTU
..

Brak w Wn nut a3 i a2 na 1. i 4. ósemce taktu trzeba położyć na karb wyjątkowo niedokładnego pod tym względem zapisu A – zdaniem redakcji, Chopin napisał tam te nuty, ale w pośpiechu nie sprawdził, czy są widoczne na skrzyżowaniu laseczek z liniami dodanymi. Wszelkie wątpliwości co do intencji kompozytora rozwiewa dodanie obu nut w korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A

t. 486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią ósemkę A (→Wn1→Wf1) ma d2. Widać przy tym, że początkowo cała ostatnia triola była zapisana o sekundę niżej – cis1-d1-d2. Chopin poprawił dwie pierwsze ósemki i prawdopodobnie przeoczył w pośpiechu trzecią. Potwierdzeniem tego scenariusza jest – niemal na pewno autentyczna – korekta Wf2 (→Wa), w której nutę tę zmieniono na e2. Identycznej poprawki dokonano również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 487

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako półnutę na 2. mierze taktu Wf ma A1. Jeśli brać pod uwagę tylko partię fortepianu i tylko ten takt, nuta ta brzmiałaby zupełnie naturalnie, jednak w szerszym kontekście jest oczywiście błędna, gdyż stałość podstawy basowej nie ulega tu wątpliwości – por. C-c kontrabasów i wiolonczel w Rork. Błąd poprawiono w Wa, zapewne kierując się logiką postępu harmonicznego.
Chopin nie zauważył tego błędu ani w korektach Wf (mimo dodania akcentu!), ani na lekcjach, co może oznaczać, że także uczennica go nie zauważyła.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy

t. 491

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

b w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko dolna 5-linia.        TGTU

Bez b w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Brak b w akordzie na 2. ćwierćnucie to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Nutę uzupełniono w Wn2 na podstawie wyraźnego zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 491

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

c1 w akordzie w A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez c1 w Wf (→Wa1)
..

Brak podstawy c1 w akordzie to z pewnością pomyłka Wf (→Wa1). Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) zapewne na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf