mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 35

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf wszystkie 5 nut w partii pr.r. połączone jest wiązaniem ósemkowym. Oczywisty błąd poprawiono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy rytmiczne

t. 43

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Przed des3 A (→Wn) ma  przypominający. Znak został usunięty – być może przez Chopina – w korekcie Wf (→Wa1), a przywrócony w Wa2 (→Wa3). Por. zbliżone konteksty w t. 39 i 383, a także 387.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 64-65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Przed wejściem fortepianu solowego w t. 65 w A nie ma zmiany klucza na wiolinowy w partii l.r. Tę oczywistą pomyłkę sprostowano w Wn, jednak błędną notację A odnajdujemy w Wf, co sugeruje, że poprawkę Wn1 wprowadzono w ostatniej fazie korekt. Wa ma prawidłowy tekst, właściwy klucz został także wpisany w WfJ (niedbale wpisany znak nie pozwala na identyfikację piszącego, przypuszczalnie była to właścicielka egzemplarza, Ludwika Jędrzejewicz).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 70

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty, tylko górna 5-linia. Na miniaturze znaki wyżej niż na kliszy                   TGTU

 w Wn (→Wf)

EZnieU

 w Wa

EZnieU1
..

Znak zapisany w A uważamy za akcent długi, mimo że poprzedzenie go krótkim  w t. 69 może sugerować widełki  (różnica wykonania byłaby zresztą w tym kontekście minimalna). Jako diminuendo odtworzono znak we wszystkich wydaniach, a w Wa jeszcze poprzedzono wskazówką , powtórzoną najprawdopodobniej za analogicznym t. 78.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 70

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Przekreślona przednutka w A

!!!   miniat: jw.                           EZTU (nutka + pauzy w obu rękach)

Nieprzekreślona przednutka w Wn1

EZnieU

Pośrednia ćwierćnuta w Wf

EZnieU1

Normalna ćwierćnuta w Wa

EZnieU2

Nieprzekreślona przednutka w Wn2

EZTU bez przekreślenia przednutki
..

Jest to pouczający przykład, jak skumulowanie się drobnych niedokładności kolejnych wydań przeobraziło acciaccaturę w A w regularną ćwierćnutę w Wa (ćwierćnuta w Wf jest wydrukowana czcionką pośredniej wielkości, używaną w partii orkiestry). Wszystkie zmiany dotyczące nuty as1 są najprawdopodobniej pomyłkowe, natomiast umieszczenie jej w Wn1 nad pauzą było jak się wydaje wymuszone brakiem miejsca.
Palcowanie wpisane w WfD w następnych dwóch taktach sugeruje dokładniejsze opracowanie tego fragmentu na lekcjach z Chopinem. Można się więc zastanawiać, dlaczego kompozytor nie zareagował na błędną notację WfD. Zdaniem redakcji, wykonanie tego as1 jako ćwierćnuty mogło przy odpowiednim frazowaniu być zaakceptowane przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn