Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 70

Akcent długi w A

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty, tylko górna 5-linia. Na miniaturze znaki wyżej niż na kliszy                   TGTU

 w Wn (→Wf)

EZnieU

 w Wa

EZnieU1

Znak zapisany w A uważamy za akcent długi, mimo że poprzedzenie go krótkim  w t. 69 może sugerować widełki  (różnica wykonania byłaby zresztą w tym kontekście minimalna). Jako diminuendo odtworzono znak we wszystkich wydaniach, a w Wa jeszcze poprzedzono wskazówką , powtórzoną najprawdopodobniej za analogicznym t. 78.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.