Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek

t. 236-237

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A (→Wn1, interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.                  TGTU = łuk nad 4. linijką + kreseczki od przenośnika w t. 236 + łuk 237-8)

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa) i Wn2

łuk nad 4. linią do fes4 + kreseczki + łuk 237-238 jak war. 12 (od es4)

..

W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 243

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf ostatni akord ma chorągiewkę ósemkową. Brak pauzy, wymaganej przy ewentualnym skróceniu tego akordu, dowodzi pomyłki, najprawdopodobniej w wyniku jakiegoś nieporozumienia przy realizacji obszernej korekty wysokości i wartości rytmicznych w t. 243-244.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek

t. 296

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią nutę l.r. A ma as1. Jest to niemal na pewno błąd – por. analogiczne figury w t. 300, 302 i 304-306. Błędy w liczbie linii dodanych to najczęściej popełniane przez Chopina błędy wysokościowe (nie licząc tych związanych z notacją znaków chromatycz­nych). Wn (→WfWa) ma prawidłowy tekst, co można przypisać korekcie Chopina lub szczęśliwej pomyłce, gdyż nie widać śladów poprawek w druku, a nuta w A, mimo trzech linii dodanych, zapisana jest niżej niż poprzednie g1.
W omawianym miejscu widoczna jest w A poprawka. Wprawdzie skreślenia są bardzo staranne, ale ich umiejscowienie pozwala wskazać e1 i d1 jako przypuszczalnie skreślone pierwotne (lub tylko pomyłkowe) dwie ostatnie nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 401

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez c2 w akordzie w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                TGTU = puste

c2 w akordzie w Wf (→Wa)

na raz

..

Dodatkowe c2 w akordzie to z pewnością błąd, gdyż nuta ta nie wynika z połączenia z poprzednim akordem, a niepotrzebnie uprzedza następną, akcentowaną półnutę. Prawdopodobnie mamy do czynienia z niedokończoną korektą poważniejszego błędu – widoczne w tym miejscu w Wf ślady usuwania c3 mogą oznaczać, że w pierwszym rzucie wydrukowano tu pomyłkowo 1. akord z poprzedniego taktu, c2-f2-c3. Korygując ten błąd, dodano obie brakujące nuty (f1-as1), ale usunięto tylko wykraczające poza docelowy akord, a przez to łatwiejsze do skasowania c3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek

t. 403

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

es2 w akordzie w A (→Wn1WfWa)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.         EZTU (akord na obu pięcioliniach, z bemolem)

es2-f2 w Wn2

EZnieU (cały akord obie ręce, z bemolem)

..

W A 2. ćwierćnuta taktu brzmiała pierwotnie c2-f2-c3. Chopin zmienił wewnętrzną nutę z f2 na es2 w końcowej fazie sprawdzania A (→Wn1WfWa). Wersja Wn2 to wynik błędnej interpretacji tej poprawki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn