- « Poprzednia
- 1
- …
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- …
- 122
- Następna »
t. 282
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wf1 ma na 1. ósemce tercję as1-c2. Jest to wyraźny przykład niedokończonej korekty, w której dodrukowano właściwą nutę, nie usuwając błędnej. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Połowiczne korekty |
|||||||||||
t. 285-289
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W tekście głównym podajemy cresc. wpisane w t. 285 w A i przedłużone kreseczkami do końca t. 289 (proponujemy jeszcze przedłużenie kreseczek do końca t. 290, tak by doprowadzały do naturalnego celu, jakim jest w t. 291). Występujące w Wn1 (→Wf→Wa) powtórzenie określenia w t. 287, w tym kontekście nieuzasadnione, wskazuje na prawdopodobny błąd. Alternatywna propozycja opiera się na mniej prawdopodobnym założeniu, że korygując Wn1, Chopin chciał przesunąć do t. 287, lecz korektę zrealizowano tylko częściowo. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
t. 286
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W źródłach przed des1 występuje ostrzegawczy, wpisany przez Chopina przypuszczalnie, aby uniknąć zagrania tu d1 ze względu na h2 w pr.r. i bardzo częste użycie trój- i czterodźwięków zmniejszonych. W tekście głównym znak ten pomijamy, gdyż użyty tu akord des-f-h występował w bardzo eksponowany sposób dwa takty wcześniej. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||||
t. 288
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wersja Wf1 jest z pewnością błędna, o czym świadczy porównanie z analogicznymi t. 286 i 290, a także – być może Chopinowska – korekta Wf2 (→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 293-294
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Zakres obu łuków jest w A niejasny – pierwszy nie wykracza poza kreskę taktową, w drugim można widzieć łuk nad triolą. Tak właśnie odczytano je w Wn1 (→Wf→Wa). Łuki w następnych, identycznych figurach, w kilku miejscach przedłużane, dowodzą jednak, że Chopin chciał je każdorazowo doprowadzić do ćwierćnuty na 1. lub 3. mierze t. 294 i analog. Interpretację tę, wprowadzoną już w Wn2, podajemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- …
- 122
- Następna »