op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
Źródła
- Półautograf
- Autograf partii fortepianu
- Rękopis partii orkiestry
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Zrewidowany nakład Wa1
- Poprawiony nakład Wa2
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
| Wydawca: | Maurice Schlesinger |
| Data: | VIII-IX 1836 |
| Numer wydawniczy: | M.S.1940 |
| Tytuł: | Second Concerto |
| Dedykacja: | Madame la Comtesse Delphine Potocka née de Komar |
Drugi nakład Wf1, przygotowany wkrótce po pierwszym. W całym Koncercie dokonano w nim około 30 poprawek, przeważnie błędów wysokościowych. Współudział Chopina w korekcie Wf2 jest bardzo prawdopodobny, choć większość zmian to poprawki błędów, które mógł znaleźć każdy sprawdzający tekst z podkładem. Korekta ta miała przypuszczalnie dwie fazy (por. charakterystykę Wa1). W tej części Koncertu dodano 
obniżający d1 na des1 w t. 2.
Wf2 było następnie kilkakrotnie wznawiane z niewielkimi modyfikacjami okładki (zmieniano m.in. ceny). Późniejsze nakłady były realizowane przez następcę Schlesingera, Brandusa. Egzemplarz prezentowany w mUltimate Chopin pochodzi z lat 1852-1859 i ma już okładkę jednego z tych nakładów.
| Oryginał w: | Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań |
| Sygnatura: | EJG 2955 |
