Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 40
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W źródłach nie ma przywracającego des2 ani przed ostatnią trzydziestodwójką, ani przed żadną z dwóch następnych nut na tej wysokości. Przeoczenie Chopina nie ulega wątpliwości, jeśli jednak oceniać jedynie brzmienie, to można się zastanawiać, czy miał znajdować się już przed ostatnią trzydziestodwójką, czy dopiero przed punktowaną ósemką w połowie taktu. Z psychologicznego punktu widzenia ta druga możliwość jest wszakże znacznie mniej prawdopodobna – trudno przypuszczać, by Chopin zapomniał znaku chromatycznego odróżniającego dwie sąsiednie nuty w pochodzie chromatycznym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A |
||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W żadnym ze źródeł, mających heses1 na 1. mierze taktu, nie ma przywracającego b1 na przedostatniej nucie, co jest oczywistym niedopatrzeniem. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji |
||||
t. 52
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed 11. szesnastką (w obu rękach), przez co zarówno tu, jak i dwie nuty dalej należałoby czytać a(1). To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono we wszystkich wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 55
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A nie ma kasowników podwyższających ges1(2) na g1(2). Jest to bez wątpienia przeoczenie, poprawione już w Wn (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 65
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak w A (→Wn1) bemoli przywracających des(1) na 6. szesnastce 2. połowy taktu to najprawdopodobniej pomyłka Chopina. W każdym razie bemole dodane w korekcie Wf (→Wa) rozwiewają wątpliwości co do jego ostatecznej intencji. Por. t. 69. Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać pierwszą lub trzecią wersję. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »