Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 16
- Następna »
t. 43
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak kwarty des1-g1 na 4. mierze taktu jest najprawdopodobniej błędem – dwudźwięk został albo przeoczony, albo pominięty wskutek błędnego umiejscowienia – w Wn1 umieszczono go tak, iż na górnej pięciolinii takt wydaje się liczyć pięć ćwierćnut. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wn , Znaki ostrzegawcze |
||||||||||||
t. 46
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W całym fragmencie o charakterze recytatywu Chopin na ogół zapisuje oznaczenia artykulacyjne dla każdej ręki osobno. Brak kropek staccato dla l.r. na końcu taktu jest jednym z wyjątków, wynikających niewątpliwie z nieuwagi. W wydaniach pominięto kropki także w pr.r., co mogłoby być wynikiem korekty Chopina. Biorąc pod uwagę możliwość błedu sztycharza, w tekście głównym trzymamy się wersji A, uzupełniając kropki także w l.r. Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z dwóch pierwszych wersji źródłowych. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn |
||||||||||||
t. 47-48
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Interpretacja łukowania A nastręcza trudności. Najważniejszą kwestią jest, czy Chopin chciał zachować podwójne łuki, czy też jedna z wersji – prawdopodobnie długi łuk nad całą frazą – miała zastąpić drugą. Na tę drugą możliwość zdaje się wskazywać brak dokończenia w t. 48 dwóch z czterech łuków zapisanych na końcu t. 47 (poprawki bez skreślenia eliminowanej wersji zdarzają się w rękopisach, w tym autografach, np. w Etiudzie Ges op. 10 nr 5, t. 83). Tak w każdym razie (nie licząc niedokładnie, zbyt późno rozpoczętego łuku l.r.) odtworzono to w Wn1, a następnie – po poprawieniu tej niedokładności – w Wf (→Wa). W Wn2 uwzględniono podwójne łukowanie A. We wszystkich wydaniach ćwierćnuty w t. 48 objęte są osobnymi łukami, co raczej nie odpowiada pisowni A (sztycharz być może zasugerował się sąsiednimi taktami). Przy uwzględnieniu artykulacji portato i akcentu, różnica nie ma jednak praktycznego znaczenia. W tekście głównym podajemy najbliższą zapisowi interpretację A, z podwójnymi łukami. Wersję Wf (→Wa) można uważać za równorzędną interpretację alternatywną. Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 48
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wpisany w A niewątpliwy akcent długi odtworzono w Wn jako krótki, a w Wf (→Wa1) pominięto. Nie widać powodu, by przypisać którąś z tych zmian interwencji Chopina. W późniejszych Wa akcent dodano zapewne na podstawie Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn |
||||||||||||
t. 51
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuki na 3. mierze taktu pełnią w A podwójną funkcję – rytmiczną jako część oznaczenia grupy nieregularnej i artykulacyjną. W wydaniach objęto nimi jedynie grupę szesnastek (bez pauzy). W tekście głównym zachowujemy pisownię A, jednak obie wersje można uważać za równorzędne – Chopin w pierwszym odruchu oznaczał grupy nieregularne z reguły za pomocą liczby i łuku, następnie jednak często rewidował łuki, przekształcając je w łuki artykulacyjno-frazowe. Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki "triolowe" |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- …
- 16
- Następna »