mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 40

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W źródłach nie ma  przywracającego des2 ani przed ostatnią trzydziestodwójką, ani przed żadną z dwóch następnych nut na tej wysokości. Przeoczenie Chopina nie ulega wątpliwości, jeśli jednak oceniać jedynie brzmienie, to można się zastanawiać, czy  miał znajdować się już przed ostatnią trzydziestodwójką, czy dopiero przed punktowaną ósemką w połowie taktu. Z psychologicznego punktu widzenia ta druga możliwość jest wszakże znacznie mniej prawdopodobna – trudno przypuszczać, by Chopin zapomniał znaku chromatycznego odróżniającego dwie sąsiednie nuty w pochodzie chromatycznym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tercja ces1-es1 w A, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: od 3. do 5. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               TGTU = ces1 x2 + bemol ces1 przy nutach

Samo es1 w Wn1

na kliszy tylko bemol es1 z EZnieU
..

Sztycharz Wn nie dostrzegł w A nut ces1 na 3. i 5. ósemce, a wpisany przed pierwszą z nich  umieścił przed es1. Chopin skorygował ten błąd w Wf (→Wa), jednak niepotrzebny  pozostał we wszystkich wydaniach oprócz Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Szesnastka w A i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie nuty (i pauza pomiędzy), tylko górna 5-linia, bez wideł łuków napisów i kropek.        TGTU

Trzydziestodwójka w Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2)

Wfna  = beleczka wiązania na końcu taktu (EZnieU)

Trzydziestodwójka w Wa3

EZnieU, ale pauza trzydziestodwójkowa
..

Zapis rytmiczny większości wydań jest niepoprawny, gdyż grupa liczy tylko 8½ szesnastki. Jest to więc najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który przypuszczalnie dodał beleczkę wiązania niejako "automatycznie" – w podobnych sytuacjach częściej występują figury, w których nuta po pauzie jest krótsza od poprzednich. Por. podobną sytuację w t. 81. Błąd zadiustowano w Wn2 według A oraz dowolnie w Wa3 (ta ostatnia wersja nadal jest błędna, gdyż grupa liczy – wbrew oznaczeniu – tylko 8 szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez kropki w A

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza 

Kropka staccato w Wn (→Wf→Wa)
..

Dodatkowa kropka staccato na ostatniej nucie taktu to zapewne wynik pomyłki sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 42

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaku w Wn (→Wf→Wa)
..

Brak akcentu w wydaniach to niemal na pewno skutek nieuwagi sztycharza Wn1, który pominął w tym takcie także łuki. Por. też t. 44.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn