mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akcent w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.               jak TGTU, bez nawiasów

Bez znaku w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji
..

Trudno stwierdzić, czy brak akcentu w Wf (→Wa) to jeden z efektów Chopinowskiej korekty na 3. mierze taktu, czy tylko jej niezamierzony skutek uboczny lub po prostu przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

!!!   miniat: ten akord (z kluczem).             Tu des1-es1-b1.

Wf (→Wa1)

TGTU
..

W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf (→Wa1). Wersja A (→Wn) możne być użyta jako wariant dla mniejszej ręki. W Wa2 (→Wa3) wprowadzono wcześniejszą wersję zapewne na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Sześćdziesięcioczwórki w A i Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Trzydziestodwójki w Wn
..

Trzydziestodwójki w Wn to z pewnością błąd, skorygowany w Wf (→Wa) być może przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

8 nut w A

!!!   miniat: e1 i biegnik na ostatniej mierze, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZnieU (tylko nuty z 9)

8 nut w Wn

EZnieU (nuty bez 9 + kawałek pauzy i beleczka wiązania)

9 nut z g2 w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

9 nut z g2 proponowane przez redakcję

EZTU (nuty i 10)

9 nut z e2 – inna interpretacja Wf (→Wa)

EZnieU2 (nuty i 10)

Idem, alternatywny rytm

war. 55 z 9 + kawałek pauzy i beleczka EZnieU
..

Biegnik kończący ten takt ma w źródłach dwie podstawowe wersje:

  • ośmionutową w A (→Wn), w której f2 występuje bezpośrednio po des2;
  • dziewięcionutową w Wf (→Wa), w której pomiędzy des2 a f2 wstawiono jeszcze g2.

Druga wersja została wprowadzona bez wątpienia na polecenie Chopina, jednak jej zapis budzi pewne wątpliwości – dodana w korekcie nuta g2 poprzedzona jest (ostrzegawczym?), nie mającym w tym kontekście żadnego uzasadnienia (np. zarówno w analogicznych t. 13 i 32, jak i w omawianym takcie najwyższa nuta tej figury, g3, zapisana jest bez ). Można się więc zastanawiać, czy nie popełniono tu błędu tercjowego, a zamierzoną nutą było e2, które w naturalny sposób rozwija rysunek melodyczny tej figury po szesnastce e1. Możliwość tę proponujemy jako alternatywną interpretację Chopinowskiej korekty Wf.

Różnice w notacji rytmu zakończenia tej figury – patrz ostatnia uwaga w tym takcie – powodują, że każdej z omówionych wyżej wersji biegnika można przypisać dwa nieznacznie różniące się schematy rytmiczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 85

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Przednutka i arpeggio w A

!!!   miniat: ta oktawa z ozdobnikami, tylko górna 5-linia.       EZnieU

Przednutka w Wn1

EZnieU1 bez łuczka

Podwójna przednutka w Wf (→Wa)

EZTU

Łuk i przednutka w Wn2

EZnieU1
..

Obie autentyczne pisownie ozdobnika – A i Wf (→Wa) – oznaczają to samo wykonanie. Błąd Wn1 miał źródło w nierozpoznaniu znaku arpeggia w pionowym łuku, który w tym okresie życia Chopina coraz częściej zastępował w jego autografach dokładniej zapisane znaki w formie wężyka. Sposób, w jaki dodano łuk w Wn2, sprawił, że właściwy sens notacji Chopinowskiej nadal nie został w tym wydaniu przekazany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf