Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
|
t. 63
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zakres łuku wpisanego w A w 2. połowie taktu nie jest pewny – przyjmujemy, że ma on sięgać do następnego taktu. Podobnie zinterpretowano to w wydaniach, w których jednak – z wyjątkiem Wn2 – początek łuku umieszczono wcześniej, już nad ćwierćnutą heses. W wydaniach dodano także drugi łuk, dla l.r., co w tym układzie graficznym nie wydaje się potrzebne. Ponadto, w partii l.r. dodano jeszcze łuk w 1. połowie taktu, przy czym w Wn1 (→Wf→Wa) jego zasięg nie pokrywa się z odpowiednimi łukami pr.r. ani w tym wydaniu, ani w A. Autentyczność zmian wprowadzonych w Wn1 wydaje się mało prawdopodobna, choć nie można wykluczyć, że niektóre zmiany lub uzupełnienia pochodzą od kompozytora. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||||||
|
t. 65
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Moment rozpoczęcia łuku nad 2. połową taktu jest niejasny zarówno w A, jak i w Wn1 – przyjmujemy, że rozpoczyna się on od 2. szesnastki. W pozostałych wydaniach łuk rozpoczyna się od 1. szesnastki, co można uważać za alternatywną interpretację A. W Wa i Wn2 dodano analogiczny łuk dla l.r. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||||||
|
t. 65-66
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Nie jest pewne, czy łuk A (→Wn1) wpisany w t. 65 ma sięgać do początku t. 66, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość ze względu na szereg widocznych w A poprawek, w których łuki były przedłużane do przypadającej na początku taktu nuty kończącej frazę (np. w t. 36-37 i 41-42). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||||||
|
t. 68-69
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk A kończy się jeszcze w t. 68, jednak jego kształt nie wyklucza intencji doprowadzenia go do początku następnego taktu, gdzie kończy się fraza. Zdaniem redakcji, tak właśnie należy interpretować ten znak – por. podobną sytuację na końcu t. 65. W wydaniach przyjęto dosłowne odczytanie łuku, przy czym w Wa i Wn2 dodano analogiczny łuk w partii l.r. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||||||
|
t. 69-70
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Odczytany dosłownie, łuk rozpoczynający się w połowie t. 69 sięga do 2. przednutki w t. 70, co jednak zupełnie nie tłumaczy się muzycznie – przednutki stanowią wszak początek trylu. Przyjmujemy więc, że dochodzi on dalej, do trylowanej półnuty es2. Wydaje się jednak możliwe, że Chopin miał na myśli łuk obejmujący jedynie 1. półnutę, kończącą biegnik w poprzednim takcie. W Wn1 i pozostałych wydaniach łuk obejmuje tylko 2. połowę t. 69, co niemal na pewno nie odpowiada intencji Chopina – dopasowywanie łuków (a także widełek dynamicznych) do głównych jednostek rytmicznych (np. taktów lub grup nut objętych wiązaniem) to charakterystyczna, rutynowa maniera sztycharzy Wn. Łuk ten dodano także w partii l.r., co w tej sytuacji jest najprawdopodobniej dowolną adiustacją. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »