A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 68-69

Łuk A (odczyt dosłowny→Wn1Wf)

!!!   miniat: 2 ostatnie z kwintoli 68 i półnuta 69, tylko górna 5-linia, bez napisów.          Tu łuk tylko do ostatniego des1 68.

Łuk A, interpretacja kontekstowa

TGTU

Łuki Wa i Wn2 (w obu rękach)

jak war. 11 + to samo w l.r. (EZnieU)

Łuk A kończy się jeszcze w t. 68, jednak jego kształt nie wyklucza intencji doprowadzenia go do początku następnego taktu, gdzie kończy się fraza. Zdaniem redakcji, tak właśnie należy interpretować ten znak – por. podobną sytuację na końcu t. 65. W wydaniach przyjęto dosłowne odczytanie łuku, przy czym w Wa i Wn2 dodano analogiczny łuk w partii l.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.