mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co w następnej adnotacji.         TGTU

Łuk A, możliwa interpretacja

Łuk A, inna interpretacja

Bez łuku w Wn (→Wf→Wa)
..

Pominięcie łuku w wydaniach mogło się wiązać z wątpliwościami co do jego zasięgu – łuk dochodzi do połowy taktu, ale nie do półnuty des1-es1, która powinna być tam zapisana. Można go w związku z tym interpretować na trzy sposoby:

  • do es na 4. ósemce, jak w t. 17 i – co ważniejsze – w analogicznym t. 83;
  • do półnuty, co traktujemy jako odczyt dosłowny i przyjmujemy do tekstu głównego;
  • do końca taktu, na co wskazuje jego kształt, kończący się atrament i łuk dodany w 2. połowie taktu prawdopodobnie w korekcie Wn1 (patrz uwaga poniżej).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.         TGTU

3 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU
..

W Wn1 t. 15 rozpoczyna nową stronę, co spowodowało niedokładność w odtworzeniu łuku pr.r. – łuk biegnący z poprzedniego taktu nie ma kontynuacji na nowej stronie. Interpretujemy to zgodnie ze sposobem, w jaki odczytano to w Wf (→Wa). Tylko Wn2 ma łuk zgodny z notacją A (choć w praktyce ciąg łuków występujący w pozostałych wydaniach jest tylko dziwacznym sposobem zapisu takiego samego wykonania).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza

Łuk w Wn (→Wf→Wa)
..

Łuk pojawiający się w Wn (→Wf→Wa) może wydawać się niepotrzebny wobec określenia legato. W utworach Chopina zdarzają się jednak niewątpliwie autentyczne zestawienia tego rodzaju, np. w Nokturnach G op. 37 nr 1, t. 1 czy f op. 55 nr 1, t. 77. Z tego względu łuk ten – jako prawdopodobnie dodany przez Chopina – podajemy w tekście głównym. Podobnie w t. 83.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.         TGTU

2 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

pierwszy do ćwierćnuty g2, drugi od c3
..

W tym wypadku trudno stwierdzić, jak doszło do rozbieżności w łukowaniu pomiędzy A i Wn1 (→Wf→Wa). Wprawdzie śladów ewentualnej Chopinowskiej korekty w druku nie widać, ale nie wyklucza to jej definitywnie. Z drugiej strony, dokonanie przez sztycharza samowolnej zmiany, której rezultat jest zgodny z Chopinowskim łukowaniem powtórzenia tej frazy w zakończeniu (t. 85-86), wydaje się mało prawdopodobne. Obie wersje można więc uważać za równorzędne, a do tekstu głównego przyjmujemy tę, której autentyczność jest niepodważalna, czyli A (i Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU

Bez łuku w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Brak łuku w Wn1 (→Wf→Wa) jest niewątpliwie pomyłką, poprawioną w Wn2 na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn