Zagadnienia : Błędy Wn

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: ten pasaż (od f1 do końca taktu), tylko górna 5-linia,                   EZTU

 w A, mniej prawdopodobne odczytanie

EZnieU

Bez znaku w Wn (→WfWa)

..

Widząc skreślenia w A, można zrozumieć sztycharza Wn (→WfWa), który pominął wpisany tam znak . Skreślenia te jednak dotyczą wyraźnie tylko partii l.r., a nie widełek, toteż w tekście głównym znak ten uwzględniamy. Wątpliwości budzi jeszcze zasięg znaku, gdyż górne ramię jest wyraźnie krótsze od dolnego. Jest to w autografach Chopina sytuacja nierzadka, na ogół jednak kontekst lub podobne miejsca pozwalają domyślić się intencji kompozytora. W tym przypadku ma sens doprowadzenie crescenda zarówno do najwyższej nuty pasażu, jak i do półnuty w następnym takcie – potwierdza to notacja analogicznych t. 32 i 81, w których widełki sięgają do najwyższej nuty w jednym, a do końca taktu w drugim.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Niedokładności A

t. 14

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn1Wn2,WfWa1)

Łuk b2-h2 w Wn1a i Wa2Wa3)

(EZnieU5)

..

W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 15

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co w następnej adnotacji.         TGTU

Łuk A, możliwa interpretacja

Łuk A, inna interpretacja

Bez łuku w Wn (→WfWa)

..

Pominięcie łuku w wydaniach mogło się wiązać z wątpliwościami co do jego zasięgu – łuk dochodzi do połowy taktu, ale nie do półnuty des1-es1, która powinna być tam zapisana. Można go w związku z tym interpretować na trzy sposoby:

  • do es na 4. ósemce, jak w t. 17 i – co ważniejsze – w analogicznym t. 83;
  • do półnuty, co traktujemy jako odczyt dosłowny i przyjmujemy do tekstu głównego;
  • do końca taktu, na co wskazuje jego kształt, kończący się atrament i łuk dodany w 2. połowie taktu prawdopodobnie w korekcie Wn1 (patrz uwaga poniżej).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU

Bez łuku w Wn1 (→WfWa)

..

Brak łuku w Wn1 (→WfWa) jest niewątpliwie pomyłką, poprawioną w Wn2 na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 18

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Kreski i kropki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.          TGTU

Tylko kropki w Wn1 (→WfWa)

..

Pominięcie w Wn1 (→WfWa) kreseczek tenuto nad trzema oktawami, mimo że konsekwentnie przepro­wadzone zarówno w tym takcie, jak i w analogicz­nym t. 86, nie wydaje się być korektą Chopina. Zdaniem redakcji, mogło to być skut­kiem niezrozumienia przez sztycharza kombina­cji trzech oznaczeń artykulacji – łuku, znaków tenuto i kropek staccato. W rzeczywi­stości łuk oznacza także frazo­wanie, a kropek pod łukiem używał Chopin na ogół dla oznaczenia lżejszego i krótszego non legato.
Jest to jedyny przykład użycia przez Chopina zna­ków tenuto w zapisie przeznaczonym do dru­ku (kreseczki znajdują się jeszcze w Kon­cercie e op. 11, cz. II, t. 47Balladzie g op. 23, t. 194-198, w obu miejscach dopisane w egzem­plarzu lekcyjnym). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn