mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wa

t. 40

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W źródłach nie ma  przywracającego des2 ani przed ostatnią trzydziestodwójką, ani przed żadną z dwóch następnych nut na tej wysokości. Przeoczenie Chopina nie ulega wątpliwości, jeśli jednak oceniać jedynie brzmienie, to można się zastanawiać, czy  miał znajdować się już przed ostatnią trzydziestodwójką, czy dopiero przed punktowaną ósemką w połowie taktu. Z psychologicznego punktu widzenia ta druga możliwość jest wszakże znacznie mniej prawdopodobna – trudno przypuszczać, by Chopin zapomniał znaku chromatycznego odróżniającego dwie sąsiednie nuty w pochodzie chromatycznym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A

t. 79

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

7 kropek staccato w A

!!!   miniat: nic.            TGTU (2 pierwsze kropki + palec nad trzydziestodwójką f2)

5 kropek w Wn (→Wf)

bez pierwszych dwóch (+ palec).

6 kropek w Wa

te co w war. 22 + kropka nad łuczkiem nad trzydziestodwójką f2. Palec podnieść odpowiednio
..

W 2. połowie taktu zarówno brak pierwszych dwóch kropek staccato w Wn (→Wf→Wa), jak i dodatkowa kropka nad trzydziestodwójką w Wa to z pewnością efekt niedokładnej pracy sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W wydaniach ostatnia nuta zapisana jest jako sześćdziesięcioczwórka. Grupa wypełniająca 4. miarę taktu zawiera tym samym ułamkową liczbę trzydziestodwójek – 8½ w Wn1 oraz 9½ w Wf (→Wa), co musi być uznane za błąd. Prawdopodobnie sztycharz Wn1 skrócił ostatnią nutę niejako "automatycznie" – por. t. 41. Błąd zadiustowano jedynie w Wn2, redukując wartość pauzy, co nie odpowiada oryginalnemu zamysłowi Chopina wyrażonemu w A. Być może jednak dodatkową beleczkę dodano w Wn1 (→Wf→Wa) z inspiracji Chopina, a pozostawienie pauzy bez zmian było tylko niedopatrzeniem. Wersja Wn2 byłaby wówczas racjonalną poprawką niedokładnie zrealizowanej korekty Wn1. Na tę możliwość wskazywałoby pominięcie cyfry '9' określającej liczbę trzydziestodwójek w tej grupie.
Powyższa analiza rytmu zakończenia biegnika zachowuje ważność bez względu na to, którą wersję wcześniejszej jego części rozpatrujemy – patrz poprzednia uwaga w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne