Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 25

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A i Wn2

TGTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Oznaczenie  wpisane jest w A na początku taktu. W Wn1 umieszczono je pomiędzy dwoma akordami, przez co w Wf (→Wa) przypisano tę wskazówkę do 2. miary taktu. Autentyczną notację przywrócono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 25-26

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w t. 25-26 w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.              TGTU

  w Wf

EZnieU

 w t. 26 w Wa

EZnieU tylko 26

..

W Wf – tak jak w naszych transkrypcjach – t. 26 wypada na nowej linii. Podział znaku  przeprowadzono w ten sposób, że w obu taktach wydrukowano odpowiednio skrócone widełki  (wedle stosowanej jeszcze wówczas dawniejszej konwencji). W Wa pominięto pierwszy z tych znaków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 26

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ósemki w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                TGTU

Szesnastki w Wn1 (→WfWa)

dwie beleczki w wiązaniu przednutek (+ laseczki)

..

Można się zastanawiać, czy Chopin nie próbował zmienić notacji tego ornamentu z drobnych ósemek na szesnastki – w t. 7 już w Wn1, a tu w Wf (→Wa). Nie da się tego wykluczyć, ale biorąc pod uwagę nieoczywistą różnicę między obydwoma zapisami, uważamy niedokładność sztycharzy za bardziej prawdopodobne wytłumaczenie tych zmian.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 34

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuki od 1. ósemki w Wn1

nie sięgać głęboko

Różne łuki w Wf

1. TGTU, drugi jak war. 12

..

Łuki w A zaczynają się od 2. ósemki półtaktowych figur. Pierwszy z nich, rozpatrywany osobno, mógłby być uznany za niejasny, ale inne łuki w podobnych figurach nie pozostawiają wątpliwości co do intencji Chopina. Mimo to w Wn1 każdy z łuków obejmuje pół taktu. Skrócenie 1. łuku w Wf jest prawdopodobnie tylko niedokładnością, przypuszczalnie zachęciło jednak sztycharza Wa do skrócenia także drugiego łuku. Łuki zgodne z A wprowadzono także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 38

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

3 łuki w A

!!!   miniat: cały takt, tylko górna 5-linia, bez oznaczeń pod pięciolinią.                  TGTU

Wn1

1. łuk pół taktu, drugi nad 3. miarą, 3. = TGTU

Wf (→Wa)

jak war. 22, tylko 3. łuk do ostatniej nuty taktu

2 łuki w Wn2

1. = TGTU, drugiego nie ma, 3. jak TGTU ale od szesnastki fes1 (zaczęty wcześniej)

..

W tekście głównym podajemy łukowanie A, gdyż nic nie wskazuje na późniejszą Chopinowską ingerencję w którymkolwiek z wydań. W Wn1 pierwsze dwa łuki A odtworzono na tyle niedokładnie, że zasięg ich się w praktyce zmienił. Tak też – już bez niejasności – wydrukowano je w Wf (→Wa). Przedłużenie trzeciego łuku jest zapewne pomyłką sztycharza Wf (→Wa), a wersja Wn2, w której środkowy łuk całkiem pominięto jest z pewnością dowolna.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn