Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »
t. 4-5
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Krótszy łuk Wn1 to – wraz z poprzednim – wyrazisty przykład dezynwoltury, z jaką sztycharz Wn1 traktował łukowanie zapisane w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 7-17
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A występowanie kropek staccato nad nutami basowymi we wszystkich tego typu figurach, zarówno całotaktowych (t. 7-8), jak i półtaktowych (t. 9-13, 15 i 17) nie ulega wątpliwości, mimo że jednej z nich brakuje (drugiej w t. 9, nad B), a dwie inne są umieszczone nad usuniętymi nutami pierwotnej wersji (pierwsza w t. 10 i w t. 15). W Wn1 (→Wf) większość z nich pominięto – pozostały jedynie kropki w t. 8, 11-12 i 17. Wa i Wn2 mają wersje zbliżone do tekstu głównego – w Wa nie ma tylko pierwszej kropki w t. 13, a Wn2 tej w t. 15. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W partii pr.r. jedynie Wn2 nie zawiera błędu rytmicznego. Wersja ta jednak powstała w wyniku adiustacji i z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Dla pozostałych źródeł – z wyjątkiem Wa3 – przyjmujemy odczytanie zgodne ze sposobem, w jaki pr.r. jest rozplanowana w stosunku do ósemek l.r. Jako tekst Wa3 przyjmujemy rytm, który naszym zdaniem narzuca się przy odczytywaniu najłatwiej uchwytnych elementów rytmu – ćwierćnuta, przedłużona ćwierćnuta i grupa szesnastek z triolą wewnątrz. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wielokrotne poprawki na 3. mierze taktu – skrobania i kreślenia – zmusiły Chopina do zapisania grupy trzech szesnastek na sąsiedniej pięciolinii. Grupa objęta jest łukiem, co niemal na pewno oznacza, że jest to triola. Na głównej pięciolinii jest jednak w tym miejscu jeszcze jeden łuk, zaczynający się od poprzedniej szesnastki. Łuk ten był najprawdopodobniej napisany wcześniej i dotyczył jednej ze skreślonych wersji tego miejsca. W tej sytuacji nie jest pewne, czy nowy łuk (nad triolą) miał w zamyśle Chopina stanowić uzupełnienie poprzedniego (jako łuk wydzielający grupę nieregularną), czy też Chopin pozostawił dłuższy łuk przez nieuwagę, a łuk nad triolą miał go zastąpić. Zdaniem redakcji ta ostatnia możliwość jest bardziej prawdopodobna (por. t. 13), toteż wersję tę podajemy w tekście głównym. Alternatywna interpretacja zakłada późniejsze dopisanie dłuższego łuku jako ostatecznego. Tak też w zasadzie zrozumiano to w Wn (→Wf→Wa1→Wa2), choć ze względu na odmienną interpretację rytmu łuk obejmuje tam całą 3. miarę taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Dodatkowa nuta c1 na 5. ósemce to z pewnością pomyłka. Poprawny tekst w późniejszych Wa to wynik porównania z analogicznymi t. 27 i 76 lub z Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 12
- Następna »