op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
|
Ciągły łuk w A !!! miniat: nic. TGTU (łuk 89 i "pół" łuku 90) |
|
|
do ostatniej szesnastki 89 i od pierwszej 90 |
Przerwanie łuku w wydaniach to z pewnością przykład maniery sztycharza Wn1, który unikał długich łuków i dopasowywał je do struktur metrycznych, w tym wypadku taktów – patrz też t. 90-91.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn
notacja: Łuki
