Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 169-170
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W obu taktach w A (→Wn) nie ma bemoli przywracających es na początku 2. połowy taktu. Błąd skorygowano w Wf (→Wa), przypuszczalnie z polecenia Chopina. Podobnie w analogicznych t. 319-320. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||
t. 198
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A nie ma znaku chromatycznego przed 10. szesnastką. To niewątpliwe przeoczenie Chopina poprawiono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), dodając przywracający b1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A |
||||||||||||||
t. 202
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Dolny głos pr.r. zapisany jest w A z błędem rytmicznym: . Przyjmujemy, że Chopin pomyłkowo wpisał kropkę przedłużającą ósemkę f1 ("z rozpędu" po kilku innych rytmach punktowanych w t. 201-202), po czym zorientował się w pomyłce i pozostawił dwie ósemki, licząc że mało widoczna kropka nie zmyli sztycharza. Ósemki odpowiadają rytmowi w partii I skrzypiec Rork i są zgodne z podobnym motywem dwa takty wcześniej. Wersję wydań, której zgodności z intencją Chopina nie da się całkiem wykluczyć, można traktować jako alternatywę dla interpretacji przyjętej w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
||||||||||||||
t. 220
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Niejasna harmonicznie i niezręczna brzmieniowo wersja A (→Wn1→Wf) wzbudziła wątpliwości już w Wa i Wn2, w których przedostatnią ósemkę zmieniono – w analogii do t. 218 – na cis1 (Wa) lub des1 (Wn2). Nie jest jednak pewne, czy Chopin miał tu na myśli ścisłą analogię, skoro nie zachował takiej analogii w partii pr.r. Przypuszczenie to potwierdza poprawka wprowadzona w WfD i wersję tę, wykonywaną na lekcjach z Chopinem, podajemy w tekście głównym. Zdaniem redakcji, możliwa jest jeszcze inna interpretacja zapisu A, zakładająca zaistnienie najczęstszej z Chopinowskich pomyłek – przeoczenia odwołania przygodnego znaku chromatycznego postawionego wcześniej. Prowadzi to do ostatniej z podanych wersji, w której dwie ostatnie ósemki brzmią c1-d1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty |
||||||||||||||
t. 230
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zapisana w A nuta as (11. szesnastka) to najprawdopodobniej pomyłka Chopina (tzw. błąd tercjowy). Nutę skorygowano na f już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i jest całkiem prawdopodobne, że zrobił to sam Chopin. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »