Zagadnienia : Błędy A

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W obu taktach w A (→Wn) nie ma bemoli przywracających es na początku 2. połowy taktu. Błąd skorygowano w Wf (→Wa), przypuszczalnie z polecenia Chopina. Podobnie w analogicznych t. 319-320.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 198

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed 10. szesnastką. To niewątpliwe przeoczenie Chopina poprawiono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2), dodając  przywracający b1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 202

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ósemki w A (interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku frazowego.                 tr = f1 ósemka z kropką, es1 ósemka;                      red = TGTU (2 ósemki)

Rytm punktowany w Wn (→WfWa)

jak w górnym głosie obie szesnastki w pionie razem. Bemole es1/2

..

Dolny głos pr.r. zapisany jest w A z błędem rytmicznym: . Przyjmujemy, że Chopin pomyłkowo wpisał kropkę przedłużającą ósemkę f1 ("z rozpędu" po kilku innych rytmach punktowanych w t. 201-202), po czym zorientował się w pomyłce i pozostawił dwie ósemki, licząc że mało widoczna kropka nie zmyli sztycharza. Ósemki odpowiadają rytmowi w partii I skrzypiec Rork i są zgodne z podobnym motywem dwa takty wcześniej. Wersję wydań, której zgodności z intencją Chopina nie da się całkiem wykluczyć, można traktować jako alternatywę dla interpretacji przyjętej w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 220

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

ces1-d1 w A (→Wn1Wf), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.          Tu ces1 i kaso d1 (w miniaturze tu dodać bemol w nawiasie kwadratowym przed 3. ósemką )

cis1-d1 w Wa

cis1 (z # ) i kaso d1

c1-des1 w WfD

c1 z kaso i bemol des1

des1-d1 w Wn2

des1 i kaso d1

c1-d1 w A, prawdopodobna interpretacja

..

Niejasna harmonicznie i niezręczna brzmieniowo wersja A (→Wn1Wf) wzbudziła wątpliwości już w Wa i Wn2, w których przedostatnią ósemkę zmieniono – w analogii do t. 218 – na cis1 (Wa) lub des1 (Wn2). Nie jest jednak pewne, czy Chopin miał tu na myśli ścisłą analogię, skoro nie zachował takiej analogii w partii pr.r. Przypuszczenie to potwierdza poprawka wprowadzona w WfD i wersję tę, wykonywaną na lekcjach z Chopinem, podajemy w tekście głównym. Zdaniem redakcji, możliwa jest jeszcze inna interpretacja zapisu A, zakładająca zaistnienie najczęstszej z Chopinowskich pomyłek – przeoczenia odwołania przygodnego znaku chromatycznego postawionego wcześniej. Prowadzi to do ostatniej z podanych wersji, w której dwie ostatnie ósemki brzmią c1-d1

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→WfWa)

TGTU

..

Zapisana w A nuta as (11. szesnastka) to najprawdopodobniej pomyłka Chopina (tzw. błąd tercjowy). Nutę skorygowano na f już w Wn1 (→WfWa, →Wn2) i jest całkiem prawdopodobne, że zrobił to sam Chopin.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A , Autentyczne korekty Wn