mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 109-110

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.                   TGTU (2 akcenty l.r.)

Krótkie akcenty w Wa
..

Akcenty długie nad synkopowanymi akordami l.r. odtworzono dość dokładnie w wydaniach z wyjątkiem Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 110

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: ostatnia grupa szesnastek, tylko górna 5-linia, bez łuku.                      TGTU

Krótki akcent w Wn1

pod ostatnią nutą

Krótki akcent w Wf (→Wa)

pod 1. nutą 4. grupy

Krótki akcent w Wn2

zamiast długiego z A
..

Akcent długi nad przedostatnią szesnastką został błędnie odtworzony w Wn1 jako krótki akcent pod ostatnią nutą. W Wf (→Wa) akcent umieszczono pod 1. nutą ostatniej czwórki szesnastek, co może być efektem korekty Chopina. W tekście głównym podajemy wersję A, gdyż nie ma pewności, czy Chopin rzeczywiście zmienił zdanie w kwestii akcentowania końcówki tego taktu – nawet jeśli to on korygował Wf w tym miejscu, zmieniał błędny akcent przejęty z Wn1, a nie tekst A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 125-126

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 akcenty długie w A (→Wn1→Wf)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótki i długi akcent w Wa

2 krótkie akcenty w Wn2
..

Akcenty są w A niewątpliwie długie i tak je odtworzono w Wn1 (→Wf). Sztycharz Wa, który jak się wydaje uważał długie akcenty za znaki diminuendo, skrócił pierwszy z nich, zapewne  w przekonaniu, że jest to właśnie akcent. W Wn2 podobnej operacji dokonano na obu znakach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 130

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pr.r. w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, obie pięciolinie, bez łuku.           akcent pod półnutą pr.r.

Krótki akcent pr.r. w Wa

jak war. 11 tylko krótki

Akcent długi l.r. w A, interpretacja proponowana przez redakcję

TGTU
..

Interpretacja akcentu długiego zapisanego w A nastręcza trudności – znak wpisany jest w taki sposób, że może odnosić się do półnuty pr.r. lub f1 w l.r. (podobny problem występuje w repryzie, t. 278). Zdaniem redakcji, jest bardziej prawdopodobne, że intencją Chopina było zwrócenie uwagi na chromatyczne przejście głosu tenorowego f1-fes1-[es1]. Skrócenie akcentu w Wa to typowa niedokładność tego wydania.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 133

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi na des2 w A

!!!   miniat: 1. ćwierćnuta taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu i łuku.                tr = akcent długi ale rozciągnięty w prawo, żeby wyraźnie objął półnutę na 2. ósemce (z sąsiedniej adnotacji; na miniaturze półnuta właśnie tam);             red = TGTU (na miniaturze też TGTU).   

Wszędzie pauza ósemkowa na normalnej wysokości (bo będzie obniżana w dalszych wariantach)

Krótki akcent na des2 w Wn

tr: akcent nad 2. ósemką taktu (nad półnutą, która tam w transkrypcji wystąpi, tak też dać na miniaturze );                  red = krótki na początku taktu (jak TGTU, ale z krótkim akcentem).                             Pauza jak war. 11

Krótki akcent na as1 w Wf

krótki pod as1 na początku taktu (obniżyć pauzę)

Pionowy akcent na as1 w Wa

jak war. 33, tylko akcent pionowy pod (dziobkiem w dół)
..

Różnice w umiejscowieniu akcentów wynikają być może z niejednoznacznego zapisu rytmicznego, przejętego z A – sztycharz Wf, widząc akcent nad półnutą des2, która choć umieszczona nad ćwierćnutą des1, ma być wykonana razem z as1, umieścił akcent w miejscu jego obowiązywania (na początku taktu). Nie wziął przy tym pod uwagę, że przeniesienie znaku nad inną nutę zmieniło de facto jego znaczenie, gdyż w polifonizującej fakturze znak dotyczy najczęściej tylko jednego z głosów. W tekście głównym podajemy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf