Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 253-255

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków l.r. w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: nic.           TGTU = puste

2 łuki w Wa

takie jak Wa ma w pr.r., nad nutami

1 łuk w Wn2

taki jak TGTU w pr.r., nad nutami

..

Łuki l.r. dodane w Wa i Wn2 nie mogą być autentyczne, bo Chopin nie brał udziału w powstaniu tych wydań. Potrzebę uzupełniania łuków l.r. mogły wywołać łuki dodane w Wn1 w t. 256.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 255

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 od 1. tercji w A

!!!   miniat: 6 tercji, tylko górna 5-linia, bez palców, a widły i con forza możliwie blisko wiązań.       TGTU (widły i con forza)

 w Wn1

od 2. tercji do 6. (ciut za nią). con forza pod widłami jeszcze troszkę dalej (ale nie tyle, co w źródle...) EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

 w Wn2

EZnieU2

..

Wszystkie drobne różnice zakresu tego znaku pojawiające się w wydaniach są z pewnością przypadkowe. Znak ma tu niewątpliwie znaczenie "bardzo długiego" akcentu, toteż przesunięcia zarówno w Wn1, jak i w Wn2 zniekształciły jego sens.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 255-256

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

1 łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU = łuk 255 i pół łuku 256

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

cały 255 (do ostatniej tercji) + pół 256 (od 1. tercji)

..

W Wn1 (→WfWa) łuk jest pomiędzy taktami przerwany mimo wyraźnie połączonych łuków A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 255-256

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku l.r. w A

!!!   miniat: 2 ostatnie szesnastki 255 + pół t. 256, tylko dolna 5-linia.              TGTU = Tu pusta klisza 

2 łuki w t. 256 w Wn1 (→Wf)

nad 1. grupą szesnastek 256 i drugi do końca taktu

3 łuki w Wa

t. 255 od as2 do a1 + 2 łuki 256 jak war. 22

1 łuk w Wn2

taki, jak Wn2 ma w pr.r. (prawie 2 takty od as2 do f)

..

Możliwość, że Chopin dopisał w korekcie Wn1 właśnie takie łuki l.r. w t. 256, trzeba stanowczo odrzucić. Być może jednak dopisał tam łuk taki, jak ma pr.r., który sztycharz zrealizował w okaleczonej postaci. Pozwala to nadać pewne prawdopodobieństwo autentyczności łukowi Wn2. W tekście głównym trzymamy się notacji A, gdyż konieczność wykonania partii l.r. z takim samym frazowaniem i artykulacją jak ma pr.r. jest tu oczywista. Łuki Wa, stanowiące uzupełnioną wersję błędnych łuków Wn1 (→Wf), są z pewnością dowolne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 256

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przed górną nutą 7. tercji w A brak . Oczywiste przeoczenie poprawiono już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A