mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 233-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 znaki  w A

4 takie jak na miniaturze

3 znaki w Wn1 (→Wf→Wa)

tak jak na miniaturze, 237 jak 235.       t. 239 – nic.

4 znaki w Wn2

TGTU
..

W A znaki  w t. 233, 235, 237 i 239 zaczynają się mniej więcej w połowie 2. grupy szesnastek, a kończą mniej więcej w połowie ostatniej. O ile początki nie budzą tu zastrzeżeń, o tyle w przypadku końców pisownia ta jest, zdaniem redakcji, niedokładna – wirtuozowski rozmach i blask tych figur wymaga doprowadzenia crescend do akcentowanych punktów kulminacyjnych na początku następnych taktów. Tak też odtworzono końce widełek w wydaniach, z wyjątkiem t. 239, w którym znak został przeoczony przez sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Moment rozpoczęcia znaków został w Wn1 (→Wf→Wa) odtworzony dokładnie tylko w t. 233; w dwóch następnych znaki zaczynają się w połowie taktu. Wn2 ma notację przyjętą w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 234-237

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w t. 235 i 237 w A

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 234 i oktawa 235 + podobnie 236-237, tylko dolna 5-linia.               TGTU

 w t. 234 i 237 w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU 234 + TGTU 237

 w t. 234 i 236 w Wn2

EZnieU x 2
..

Notacja A sugeruje, że Chopinowi zależało na umieszczeniu znaków  za kreską taktową, a więc na początku t. 235 i 237. W Wn1 (→Wf→Wa) zrealizowano to tylko za drugim razem, a w Wn2, co zresztą zmieniono w Wn2 na standardowy zapis z gwiazdkami  na końcu t. 234 i 236. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 234

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Bemol przed es3 dodano w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 234

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Długie i krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: nic.         w pr.r. dwa długie i dwa krótkie

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Dwa pierwsze akcenty są w A (→Wn1) wyraźnie długie, natomiast dwa następne wyglądają jak krótkie, co zdaniem redakcji jest niedokładnością – patrz t. 226. Oba akcenty są zresztą napisane po nucie, co było we wcześniejszych utworach Chopina jednym ze sposobów notowania akcentów długich – por. t. 230. Warto też zauważyć, że akcent na granej l.r. szesnastce f1 jest jeszcze dużo krótszy. Ujednolicenie akcentów w pozostałych wydaniach to dowolne decyzje sztycharzy lub adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 234-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 akcenty l.r. w A

!!!   miniat: nic.              TGTU (wg opisu)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

2 akcenty w Wn2

tylko 238 i 240
..

Pominięcie czterech akcentów dla szesnastek l.r. w t. 234, 236, 238 i 240 to z pewnością błąd Wn1 (→Wf→Wa). Znaki przywrócono w Wn2, ale tylko w t. 238 i 240.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn