mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 101-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych w figuracji w tych taktach jest w A zarazem dopracowana i niedokładna. Chopin zadbał o znaki ostrzegawcze (kasowniki przed najwyższymi nutami c2, c3 i c4 oraz bemole przed des1 i des3 w końcówce t. 101 i 103), pominął jednak szereg potrzebnych znaków – kasowniki przywraca­jące c2 i c3 na początku ostatniej grupy w t. 102 i 103 oraz kasowniki podwyższające des2 na d2 i es2 na e2 w t. 103. W wydaniach zajęto się tylko ostatnimi dwiema z wymienionych niedokładności:

  • w Wn (→Wf) dodano wprawdzie dwa kasowniki w t. 103, popełniono jednak przy tym błąd – skasowano c2 i d2 zamiast d2 i e2;
  • w Wa1 (→Wa2) usunięto jeden z dodanych znaków, niepotrzebny przed c2;
  • w Wa3 do wersji Wa2 dołożono podwyższający es2 na e2.

W tekście głównym podajemy wszystkie niezbędne znaki oraz dodajemy ostrzegawczy przed des2 w t. 102.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 105-107

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W źródłach brak  przywracającego f na 7. ósemce t. 105. Podobnie, w t. 107 Chopin przeoczył  przed f1. Tych oczywistych błędów nie wyłapali ani adiustatorzy wydań (w sumie 7 korekt w 3 wydaniach), ani sam Chopin, który przynajmniej raz musiał patrzeć na te miejsca, gdy korygując Wf1 dodał w obu tych taktach łuki obejmujące omawiane nuty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 107-108

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn1→Wf→Wa1→Wa2) nie ma ani  przywracającego as2 w t. 107, ani  ostrzegawczego przed es3 w t. 108. W Wn2 dodano tylko pierwszy z tych znaków, a w Wa3 – tylko drugi.
W analogicznych t. 105-106 Chopin wpisał w A oba odpowiednie znaki, co sugeruje, że przy pisaniu powtarzanej frazy skupienie kompozytora osłabło (por. t. 107). Zwiększa to prawdopodobieństwo przeoczeń łuków przetrzymujących na końcu t. 108.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 109-110

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

des2-des2 (?) w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: od 8. do 14. szesnastki, tylko górna 5-linia, bez łuku.                   Tu EZnieU (8 szesnastek z przenośnikiem w t. 109 i 110). Czyli na miniaturze bez kaso d2 i bemola des2

d2-des2 w A (interpretacja kontekstowa→Wn→Wf→Wa)

EZTU = war_12 red
..

W obu tych taktach w A nie ma znaków chromaty­cz­nych ani przed 12., ani przed 13. szesnastką. Bemole dodane w korekcie Wn (→Wf→Wa) – niemal na pewno przez Chopina – potwierdzają, że mamy tu do czynienia z rzadkim przypadkiem poczwórnego błędu kompozytora, który przeoczył zarówno kasowniki alte­rujące des2 na d2, jak i bemole przywracające des2. Oba potrzebne kasowniki dodano w Wa, a pierwszy z nich (w t. 109) także w Wn2.
Tego rodzaju błąd może się wydawać nieprawdopo­dob­ny, jednak w notacji A, w którym 2. i 3. grupa szes­nastek zapisane są oktawę niżej z użyciem przenośnika oktawowego, pomyłka nie wydaje się już tak rażąca:

  • omawiane nuty nie leżą koło siebie, więc zestawienie dwóch jednakowych nut, które nie mają znaków chromatycznych, a brzmią inaczej, nie występuje;
  • kasowniki przed d2 wydają się oczywiste po kasow­nikach w obu rękach w 1. połowie każdego taktu;
  • des2 to dźwięki utrwalonej, aktualnej tonacji f-moll, więc brak bemoli to typowe Chopinowskie przeoczenie odwołania alteracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 115

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed przed­ostatnią szesnastką. Bemol przywra­cający es2 dodano w korekcie Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), być może na polecenie Chopina. Dodano także  ostrzegawczy przed es1 w l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wn