Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 117-118

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W żadnym ze źródeł nie przywrócono b1 w t. 117 ani b2 w t. 118, co jest oczywistym przeoczeniem. W Wa dodano natomiast w obu taktach bemole ostrzegawcze przed następną szesnastką, odpowiednio b2 i b3. Drugi z tych znaków uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 119-120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes w źródłach, odczyt dosłowny

f, interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję

..

Przed 4. szesnastką 2. połowy t. 119 w źródłach nie ma znaku chromatycznego, co oznacza, że należałoby ją czytać jako fes3. Podobnie w następnym takcie odpowiednia nuta odczytana dosłownie brzmi fes2. Co więcej, nad omawianą nutą w t. 119 Chopin dopisał palcowanie w WfD i nie zakwestionował jej brzmienia. Mimo to, przeoczenie kasowników przywracających f3(2) wydaje się bardzo prawdopodobne:

  • poprzedzające fes wchodzi w skład fragmentu gamy chromatycznej i zapewne zarówno Chopin, jak i uczennica traktowali je nie jako oddzielną alterację, lecz jako część pochodu chromatycznego od f do c.
  • dochodząc do omawianych nut, i piszący A Chopin, i grająca na lekcji uczennica zapewne myśleli już o ostatniej ćwierćnucie taktu z jej niewątpliwym czterodźwiękiem zmniejszonym, zawierającym f, a nie fes.

Biorąc pod uwagę powyższe, w tekście głównym dodajemy przed tymi nutami kasowniki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A Chopin przeoczył  przywracający as1, czego nie zauważono w żadnym z wydań. Podobnie w analogicznym t. 287.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin przeoczył w A  przywracający des2. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2. Bemol został też wpisany – zapewne przez Chopina – w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 169-170

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W obu taktach w A (→Wn) nie ma bemoli przywracających es na początku 2. połowy taktu. Błąd skorygowano w Wf (→Wa), przypuszczalnie z polecenia Chopina. Podobnie w analogicznych t. 319-320.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf