mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 238

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym zachowujemy występujący we wszystkich źródłach  ostrzegawczy (?) przed as1 jako świadectwo Chopinowskiego sposobu myślenia. Powód jego wpisania nie jest jednak jasny – być może Chopin kierował się po prostu analogią z t. 230 i 236, w których odpowiednia szesnastka brzmi ges1, zapisywane zawsze z .

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 239

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed oktawą Es-es.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 241-242

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W t. 241 w A nie ma ani jednego  podwyższającego nuty des na d (w różnych oktawach), nie ma też  przed 1. ósemką 2. połowy t. 242. Te oczywiste braki stopniowo uzupełniano w wydaniach – w Wn1 (→Wf) dodano kasowniki przed d i d2 w 1. połowie t. 241 oraz znak w t. 242, a w Wa i Wn2 wszystkie pozostałe niezbędne kasowniki (w Wa powtórzono jeszcze  przed d1 na 6. ósemce t. 241). Patrz też t. 242, 243 i 244.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy

t. 241

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 i > w A

!!!   miniat: 1. połowa taktu i jedna nuta, obie pięciolinie, bez pedału.                     jak TGTU, tylko widły krótsze, do laski 4. ósemki (EZnieU1)

 i  w Wn (→Wf)

widły tylko pod pierwszym wiązaniem, potem ciut wyżej akcent długi (EZnieU)

 w Wa

EZnieU, tylko widły

 i > proponowane przez redakcję

TGTU
..

Widełki  mają w A ramiona różnej długości, można jednak bezpiecznie przyjąć, że dochodzą one do 4. ósemki taktu. Wyraźnie krótszy znak w Wn (→Wf→Wa) jest więc z pewnością niedokładny. Co więcej, akcent, przypadający w A na 5. ósemkę l.r. został przypisany do pr.r., wydłużony i przesunięty na koniec 1. połowy taktu (por. t. 243). W wersji Wf znak wygląda już jak drugi akcent (pod nutą) na 7. szesnastce pr.r., co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa do pominięcia go.

W tekście głównym odtwarzamy znaki A, z tym że  doprowadzamy do końca 1. połowy taktu, zgodnie z sensem muzycznym i notacją analogicznych t. 243 i 245.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niejasne widełki A , Niedokładności A

t. 242

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przed es2 wszystkie źródła mają , który w tekście głównym pomijamy jako znak ostrzegawczy w tym kontekście nieuzasadniony. Być może Chopin czuł potrzebę zaznaczenia różnicy w stosunku do poprzedniej półtaktowej figury, w której w tym miejscu występuje d2 – byłby to wówczas dodatkowy argument, że brak w A (→Wn)  przed tym d2 to przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze