Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 241-242

W t. 241 w A nie ma ani jednego  podwyższającego nuty des na d (w różnych oktawach), nie ma też  przed 1. ósemką 2. połowy t. 242. Te oczywiste braki stopniowo uzupełniano w wydaniach – w Wn1 (→Wf) dodano kasowniki przed dd2 w 1. połowie t. 241 oraz znak w t. 242, a w Wa i Wn2 wszystkie pozostałe niezbędne kasowniki (w Wa powtórzono jeszcze  przed d1 na 6. ósemce t. 241). Patrz też t. 242, 243 i 244.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Ostatni znak przykluczowy

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.