mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 231

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kropka staccato w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Pominięcie kropki staccato to zapewne przeoczenie sztycharza Wn1 (→Wf→Wa), poprawione w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 233-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 znaki  w A

4 takie jak na miniaturze

3 znaki w Wn1 (→Wf→Wa)

tak jak na miniaturze, 237 jak 235.       t. 239 – nic.

4 znaki w Wn2

TGTU
..

W A znaki  w t. 233, 235, 237 i 239 zaczynają się mniej więcej w połowie 2. grupy szesnastek, a kończą mniej więcej w połowie ostatniej. O ile początki nie budzą tu zastrzeżeń, o tyle w przypadku końców pisownia ta jest, zdaniem redakcji, niedokładna – wirtuozowski rozmach i blask tych figur wymaga doprowadzenia crescend do akcentowanych punktów kulminacyjnych na początku następnych taktów. Tak też odtworzono końce widełek w wydaniach, z wyjątkiem t. 239, w którym znak został przeoczony przez sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). Moment rozpoczęcia znaków został w Wn1 (→Wf→Wa) odtworzony dokładnie tylko w t. 233; w dwóch następnych znaki zaczynają się w połowie taktu. Wn2 ma notację przyjętą w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 234

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Długie i krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: nic.         w pr.r. dwa długie i dwa krótkie

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Dwa pierwsze akcenty są w A (→Wn1) wyraźnie długie, natomiast dwa następne wyglądają jak krótkie, co zdaniem redakcji jest niedokładnością – patrz t. 226. Oba akcenty są zresztą napisane po nucie, co było we wcześniejszych utworach Chopina jednym ze sposobów notowania akcentów długich – por. t. 230. Warto też zauważyć, że akcent na granej l.r. szesnastce f1 jest jeszcze dużo krótszy. Ujednolicenie akcentów w pozostałych wydaniach to dowolne decyzje sztycharzy lub adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 234-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

4 akcenty l.r. w A

!!!   miniat: nic.              TGTU (wg opisu)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

2 akcenty w Wn2

tylko 238 i 240
..

Pominięcie czterech akcentów dla szesnastek l.r. w t. 234, 236, 238 i 240 to z pewnością błąd Wn1 (→Wf→Wa). Znaki przywrócono w Wn2, ale tylko w t. 238 i 240.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 236-240

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.            TGTU (12 akcentów w 3 taktach (236, 238, 240)

Długie i krótkie akcenty w Wn1

!!!   miniat: nic.         w pr.r. 226 dwa długie i 2 krótkie, 228 nic, 230 trzy długie i krótki

 i różne akcenty w Wf

236: , nic, dwa krótkie;     238: nic;    240: trzy długie i krótki

, krótkie i pionowe akcenty w Wa

236:  długości wiązania, nic, dwa krótkie; 238 nic;      240: cztery pionowe

Krótkie akcenty w Wn2

12 akcentów
..

Wszystkie akcenty pr.r. w t. 236, 238 i 240 są zapisane wyraźnie i niewątpliwie długie. Mimo to w Wn1 pominięto znaki w t. 238, a pozostałe odtworzono niedokładnie – dwa ostatnie akcenty w t. 236 i ostatni w t. 240 są krótkie. W Wf i Wa pozostawiono bez znaków t. 238, a zapis pozostałych uległ dalszym zniekształceniom – w t. 236 pierwszy akcent przybrał postać  obejmującego trzy (Wf) lub cztery (Wa) szesnastki, a drugi pominięto, zaś w t. 240 w Wa użyto pionowych akcentów.
W Wn2 wszystkie akcenty A w tych taktach odtworzono jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn