|
Łuk l.r. w A !!! miniat: jak widać. EZTU (jak na miniat.) |
|
|
Wn transkrypcja |
|
|
Łuki w Wn2 jak war. 22, ale górny łuk tylko w t. 2 (nie liczymy tego długiego nad pr.r.) |
|
|
Alternatywna propozycja redakcji |
Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→Wf→Wa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki