- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 158
- Następna »
t. 8-9
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A wprawdzie kończy się w t. 9, ale nie jest oczywiste, że rzeczywiście ma sięgać aż do ósemki F. Odczytanie przez Wn (→Wf→Wa) jest więc tak samo uprawnione. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||
t. 10
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Skrócenie łuku w Wn (→Wf) to typowy przykład niedokładności, wynikającej z rutynowego, "smyczkowego" podejścia do łukowania. Przedłużenia łuku w Wa dokonano przypuszczalnie na podstawie analogii z t. 12. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn |
|||||
t. 10
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Użycie pedału może być konieczne dla zachowania brzmienia półnuty B. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk mógł być dodany przez Chopina w korekcie Wn1 (→Wf→Wa), jednak nawet jeśli tak było, trudno przypuścić, by chciał on nim objąć tylko część motywu basu. Wobec wątpliwości co do autentyczności zarówno łuku jako takiego, jak i jego zakresu, w tekście głównym znaku tego nie uwzględniamy. Jako dopuszczalny wariant proponujemy natomiast łuk obejmujący cały postęp basu w tym takcie. Patrz też uwaga o widełkach . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Brak widełek jest z pewnością błędem sztycharza Wn1, który być może pominął ten znak, nie wiedząc, gdzie go umieścić (notacja A jest praktycznie nie do powtórzenia w druku). Zdaniem redakcji, niewykluczone jest również następujące nieporozumienie – sztycharz odczytał dolne, wyraźniejsze ramię widełek jako łuk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 158
- Następna »