mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 157-158

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG (odczyt dosłowny →Wn)

KG, Wn 2 łuki zachodzące

Łuk w Wf

Wfa łuk tylko w t. 154 (obejm 2 ósemki)

Łuk w KG (interpretacja kontekstowa) i w Wa

TGTU
..

Biorąc pod uwagę wersje Wf i KG, można przypuszczać, że łuk KG na końcu t. 157 mógł być dopisany przez Chopina. Celem tej zmiany niewątpliwie był łuk obejmujący cały motyw trzyósemkowy (jak 4 takty wcześniej), czego domyślono się w Wa (poprawkę mógł też wprowadzić sam Chopin w podkładzie do Wa). W Wn zapis KG odtworzono dosłownie jako zbiegnięcie łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 169

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuczek do f w KG

!!!   miniat: ten akord z przednutką, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                     TGTU

Łuczek do B w Wf (→Wa)

EZnieU

Łuczek pod nutami w Wn

EZnieU1
..

W tekście głównym odtwarzamy łuczek biegnący od przednutki w wersji KG, w tym wypadku prawdopodobnie najbliższej [A]. Łuczek można tu, zdaniem redakcji, interpretować jako znak konwencjonalny, grając przednutkę i kwintę, lub jako arpeggio B1-B-f. Notacja Wf (→Wa) jest zapewne niedokładna (por. sąsiednią uwagę), a Wn – rutynowo zadiustowana; obie eliminują przy tym możliwość dwojakiej interpetacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 175-177

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuki KG

klisze już są

Łuki Wf (→Wa)

Łuki w Wn

Łuki proponowane przez redakcję
..

Porównanie z Wf, które również oparte jest na [A], sugeruje, że wcześniejszy podział łuku w KG (→Wn) jest błędny. Za chwilowym rozproszeniem kopisty przemawia również omyłkowe umiejscowienie widełek  o takt za wcześnie (patrz poprzednia uwaga). Niezależnie od umiejscowienia punktu podziału uważamy interpretację wydań, w których odtworzono go jako zbiegnięcie się łuków, za niewłaściwą i w tekście głównym interpretujemy pierwszy łuk jako łuk-tenuto, kończąc go jeszcze w t. 176. Odpowiada to notacji KG, a także łukom Wf w analogicznej frazie 4 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy KG

t. 197

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG (→Wn) i Wf brak  podwyższającego f na fis. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, co mimo że podkład do Wa był korygowany przez Chopina, mógł zrobić adiustator.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności KG

t. 218

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych w przedostatnim akordzie pr.r. w t. 218 jest w źródłach niedokładna. W żadnym źródle nie ma  podwyższającego es2 na e2, a  podwyższający g2 na gis2 mają tylko Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG