|
t. 33
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
Wpisane prawdopodobnie przez uczennicę palcowanie może pochodzić od Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
||||||||
|
t. 35-37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
W większości źródeł przed 5. ósemką t. 35-36 i 3. ósemką t. 37 nie ma żadnych znaków chromatycznych, co oznacza że zarówno te nuty, jak i ich powtórzenia, należy odczytywać jako ges-ges1. Kasowniki dodane w Wa2 są dowolną adiustacją, mającą przypuszczalnie na celu sprowadzenie tych taktów – w brzmieniu – do tonacji f-moll i jej dominantowych akordów c-e-g-b i e-g-b-des. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
|
t. 35
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
Bemole ostrzegawcze przed 1. ósemką (des1(2)) dodano w Wn i Wa2. W tekście głównym dodajemy bemole także przed 3. ósemką b(1). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||
|
t. 37
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
Wersja z es-es1 może być pomyłką Chopina, który kasowniki podwyższające na e-e1 wstawił w [A] o cztery ósemki za późno. W każdym razie niewątpliwie Chopinowska korekta Wf3 determinuje zarówno brzmienie tej ósemki, jak i jej enharmoniczną pisownię. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
|
t. 39-56
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV
..
Afin kończy się na t. 12. Tym samym w dalszych uwagach na tej stronie źródła tego nie bierzemy pod uwagę. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne |
