As - Autograf szkicowy


Data: [1847]
Tytuł: Brak
Dedykacja: Brak

Właściwy szkic Walca wypełnia jedną stronę podwójnej karty. Zapisane lub zamarkowane są t. 1-48 oraz 65-80. Przewidywane powtórzenie t. 33-48 jako t. 49-64 jest być może zasygnalizowane podwójną kreską po t. 48., natomiast powtórzenie (z częściowo wypisanymi zmianami) t. 65-80 jako t. 81-96 jest wskazane wyraźnie za pomocą dwóch wersji zakończenia oznaczonych 1ma i 2da. Zamarkowanie t. 97 z charakterystyczną noną na początku kończy rękopis. Istniejący zapis pozwala zatem domyślić się 112 lub 128 taktów utworu, co w momencie pisania As prawdopodobnie stanowiło całość – por. formę AI. Biorąc pod uwagę powyższe, a także równoległość zapisu z pozostałymi źródłami, odtwarzamy szkic jako liczący 128 taktów.

W wielu miejscach partia l.r. zapisana jest tylko symbolicznie, np. tylko nuty basowe w t. 9, 11, 41-43. W t. 13-16 akompaniament nie jest w żaden sposób zasygnalizowany. Jeśli chodzi o partię pr.r., to jest ona na ogół kompletna, a w kilku miejscach zapisana jest więcej niż jedna wersja (t. 4, 8, 13-16, 38-40, 93-96). Niektóre skreślenia-poprawki utworzyły kleksy uniemożliwiające odczytanie rzeczywistego zapisu, choć można się z dużym prawdopodobieństwem domyślać, co było tam wpisane (t. 8, 9).

Alternatywne wersje pojawiają się także w l.r., jak choćby w przypadku 1. nuty tej części, która zapisana została najpierw jako des, pod którym Chopin dopisał później Des. Zarówno w tym, jak i w wielu innych miejscach zapisanych w więcej niż jednej wersji, nie jest oczywiste, czy wpisane odmiany są alternatywną redakcją danego miejsca, pozostawioną do późniejszej decyzji, czy też urozmaicenia te ... [ROZWINĄĆ I SKONKRETYZOWAĆ PO ROZPATRZENIU CAŁOŚCI NA WZÓR WALCA DES]

As nie zawiera żadnych wskazówek wykonawczych oprócz łuków w t. 10, 32, 73 (89?) i 96.

Oryginał w: Bibliothèque de l'Opéra, Paryż
Sygnatura: Rés 50 (1)