t. 45-46
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Także w tych taktach Chopin szukał zręcznego sposobu oznaczenia akcentów, dotyczących równocześnie partii obu rąk (por. t. 29-32 i 41-44). W tekście głównym przyjmujemy w obu taktach pary akcentów zastosowane w Wf – zapewne przez Chopina – w 2. połowie t. 46. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Łuki Wa mogą być pomyłkowe – sztycharz lub kopista powtórzył łukowanie sąsiednich taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
t. 46
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W tekście głównym podajemy widełki na podstawie #KG, w którym zasięg znaku jest zgodny z naturalnym biegiem muzyki. Niewiele dłuższe widełki Wa również są prawdopodobnie autentyczne. Natomiast znak Wf mógł być skrócony lub przesunięty ze względu na brak możliwości czytelnego umieszczenia go na 2. mierze taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych |
|||||||||||||
t. 46
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W Wn1 przed 9. szesnastką l.r. dodano ostrzegawczy . Niepotrzebny znak usunięto w Wn2 (→Wn3), ale powtórzono w Wa3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 52
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |