mUltimate Chopin

op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 53-54

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

 w KF (→Wn1)

!!!   miniat: ta co w t. 7-8.                TGTU

Bez znaku w Wf

 w Wa

EZnieU

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy zgodne ze znakiem w analogicznych t. 7-8 widełki  według KF. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 57-67

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

cresc. - - w t. 57-60 w KF

!!!   miniat: nic.                tu kreseczki jak TGTU, ale tylko do połowy t. 60

cresc. w Wf

Tu pusta klisza 

cresc. - - w Wa

TGTU

cresc. - - w Wn1

tylko w t. 57

cresc. - - w Wn2 (→Wn3)

TGTU + dalej aż do 'il piu' w t. 67
..

Różnice w zasięgu kreseczek wyznaczających zakres określenia cresc. prawdopodobnie nie są autentyczne. Brak kreseczek – całkowity w Wf, a częściowy w KF – to prawdopodobnie skutki niedokładności sztycharza i kopisty. Sztycharze często zapominali o kreseczkach, a kopista doprowadził swoje do końca strony rękopisu, co czyni późniejsze ich przeoczenie bardzo prawdopodobnym. Wersja Wn1 jest na pewno błędna (kreseczki doprowadzone do końca linijki), a uzupełnienie wprowadzone w Wn2 (→Wn3) – nieautentyczne (co nie wyklucza wszakże jego zgodności z intencją Chopina). W tej sytuacji za najpewniejszą uważamy wersję Wa, w której zasięg kreseczek może odpowiadać zarówno pisowni, jak i zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 63

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent pod l.r. w KF (→Wn1)

!!!   miniat: ta szesnastka w obu rękach, tylko górna 5-linia, bez łuku.                   dolny akcent z TGTU

Akcent pomiędzy nutami w Wf i Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Akcent nad pr.r. w Wa1 (→Wa2)

górny z TGTU

2 akcenty w Wa3

TGTU
..

Wszystkie źródłowe pisownie z pewnością znaczą to samo – akcent odnoszący się do obu nut uderzanych w połowie taktu. W tekście głównym przyjmujemy wersję z dwoma akcentami – patrz t. 13-14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 64

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

2 akcenty w KF (→Wn)

!!!   miniat: 1. szesnastka, obie pięciolinie, bez pedału i łuku.           TGTU

2 akcenty dla pr.r. w Wf i Wa

górne z EZnieU

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU (4 akcenty)
..

Wszystkie źródła mają po jednym akcencie na początku i w połowie taktu, umieszczonym pomiędzy partiami obu rąk. W notacji KF (→Wn) akcenty odnoszą się do obu rąk (jest to szczególnie wyraźne w Wn2 i Wn3 ze względu na zmieniony układ graficzny nut) i tę pisownię podajemy w tekście głównym. Alternatywnie proponujemy równoważną pisownię z dwiema parami akcentów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 67-69

Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll

Akcenty pod l.r. w KF (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: 9. szesnastka t. 67, tylko górna 5-linia, bez łuku.                dolny z TGTU w 3 taktach

Akcenty pomiędzy nutami w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Po 2 akcenty proponowane przez redakcję

TGTU
..

W tekście głównym dodajemy akcent nad partią pr.r. – patrz t. 13-14. Przypadki pominiętych akcentów w Wn1 i Wa1 (→Wa2) – patrz t. 68-69.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn