Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 43

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

g2-b2 w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez forte.        TGTU = bemol b1 przed ósemką z kropką na 2

b1-g2-b2 w Wf

..

Trzynutowy akord w Wf jest wersją pierwotną, o czym przekonuje widoczne w KG skreślenie nuty b1. Wprowadzając tę poprawkę, Chopin nie sprawdził notacji znaków chromatycznych – pominięty  na 2. mierze taktu dodano dopiero w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG

t. 45-46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Łuk w KG, Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół t. 45, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      TGTU

Łuk od początku taktu w Wn1

..

Łuk l.r. rozpoczyna się w KG mniej więcej w połowie 1. miary taktu, tak iż w Wn1 objęto nim także 1. oktawę. Tę niewątpliwie błędną interpretację skorygowano w Wn2 (→Wn3). Podobnie w t. 47.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Półnuta przetrzymana łukiem w KG, Wf, Wa i Wn3

!!!   miniat: pół taktu i ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia bez pedału, ścieśnione.         TGTU

Półnuta z kropką w Wn1

!!!     z kropką ale bez łuku

Półnuta bez łuku w Wn2

!!!       Tu pusta klisza 

..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania błędnej wersji Wn1 – ponieważ półnuta es przetrzymana łukiem trwa tyle co półnuta z kropką, można podejrzewać jakąś próbę (nieudaną) racjonalizacji notacji Chopina. W każdym razie błędną kropkę przedłużającą es usunięto w Wn2, nie dodano jednak łuku, co nastąpiło dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

as2 w KG (→Wn1) i Wf (rutynowa interpretacja), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół taktu i 4 szesnastki, tylko górna 5-linia.      Tu bemol przed tylko 5. szesnastką (nie licząc innych dźwięków es2, b2 itp.)

a2 w KG (→Wn1) i Wf (interpretacja kontekstowa)

!!!         TGTU

..

Przed 5., 15., 19. i 23. szesnastką w KG (→Wn1) i Wf nie ma żadnego znaku chromatycznego, tak iż należałoby je wszystkie odczytywać jako a2. W 2. połowie taktu jest to w oczywisty sposób błędne, co skłoniło adiustatora Wn2 (→Wn3) do uznania całości tego taktu za przykład pominięcia znaku aktualnej tonacji i dodania już przy pierwszej z wymienionych nut. Bemol w tym miejscu znajduje się także w Wa, co mogłoby w zasadzie odpowiadać pisowni Chopina w podkładzie do tego wydania. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że również w Wa mamy do czynienia z ingerencją adiustatora:

  • w podobnym zwrocie melodycznym w t. 48 jako 5. szesnastka występuje eis2, co więcej, brak jest w źródłach przywracającego e2 w 2. połowie taktu;
  • Chopin niewątpliwie słyszał as2 dopiero w 2. połowie taktu, gdzie jest ono oczywiste ze względu na As w basie. Pierwsza połowa taktu mogła być zatem zapisana bezbłędnie, choć w sposób mylący, jeśli wziąć pod uwagę ugruntowaną tonację As-dur w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 47

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Oktawa w KG, Wf i Wa

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, bez pedału, tylko dolna 5-linia.     Tu górne H z odpowiednim kawałkiem laseczki

Tylko H1 w Wn1

!!!      w zasadzie puste

Oktawa z kasownikami w Wn2 (→Wn3)

..

Brak nuty H w Wn1 jest niemal na pewno błędem, poprawionym w Wn2 (→Wn3) wraz z dodaniem – potrzebnych naszym zdaniem – kasowników ostrzegawczych przy tej ćwierćnucie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn