mUltimate Chopin

op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

 w KG

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez l.r. i łuku.              TGTU

Bez znaku w Wf

 w Wa

!!!     EZnieU (pod pięciolinią)

 w Wn1

!!!    EZnieU2

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU3
..

Zakres i umiejscowienie znaku  w Wa mogą być autentyczne. Natomiast stopniowo wydłużane widełki w Wn to z pewnością rutynowe działanie sztycharza lub adiustatora tego wydania. Brak znaku w Wf jest zapewne niedopatrzeniem Chopina – patrz uwaga o dim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 9

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Łuk KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśniony (jak w t. 12), bez pedału.         Tu łuk od 1 do 4 (trochę nad akcentem).

Łuk w KG (interpretacja kontekstowa), Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)
..

Łuk KG jest zapisany bardzo niedokładnie – "z rozmachem" – tak iż w Wn1 objęto nim także pierwszą i ostatnią ćwierćnutę taktu. Z pewnością nie odpowiada to zamysłowi Chopina – por. niedokładne łuki KG w t. 10, gdzie wydawca nie dał się zwieść, oraz t. 12, gdzie próbował zinterpretować przeciągnięty łuk KG. Patrz też t. 7-8 czy 79-80, a także np. Scherzo cis op. 39, t. 344-347.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 11

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na pod­wyż­szenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melo­dyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 12

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Łuk KG, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.        Tu łuk od 2 do pauzy ("obejmujący")

Łuk KG (interpretacja), Wf, Wn2 (→Wn3) i Wa1 (→Wa2)

!!!!      TGTU

Łuk Wn1 i Wa3

!!!     od 1 do 3
..

Sięgający nad pauzę łuk KG jest z pewnością niedokładny. Wersja Wn1 to zapewne próba nadania mu sensu przy zachowaniu jego długości. Zmiana dokonana w Wa3 dowodzi (nadmiernego) zaufania adiustatora tego wydania do tekstu Wn1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 12

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W KG i Wf brak  podwyższającego g1 na gis1. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa. Podobnie w t. 76.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG