mUltimate Chopin

op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

w t. 9 w KG (→Wn)

!!!      TGTU

Bez określenia w Wf

w t. 9-10 w Wa

!!!    TGTU + analogicznie w t. 10 (pod akcentem)
..

Określenie marcato w KG wpisane jest przez kopistę, co przy braku wskazówki w Wf oznacza prawdopodobnie, że Chopin wpisał je w podkładzie do Wa. Nie jest to już tak oczywiste w przypadku powtórzenia tego określenia w Wa w t. 10, gdyż nie ma go w żadnym innym źródle. Dlatego w tekście głównym podajemy tylko pierwsze z nich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 9

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez palcowania w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic      Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf i Wa2 (→Wa3)

!!!    TGTU = 6 cyfr
..

Palcowanie zostało prawdopodobnie dodane przez Chopina w trakcie korekty Wf i wykorzystane następnie przez adiustatora Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 10

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez znaku w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic.        Tu pusta klisza 

Akcent w Wf i Wa
..

Akcent długi został w KG (→Wn) przypuszczalnie przeoczony. Podobnie w analogicznym t. 74, w którym jednak znak znajduje się już tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG

t. 10-12

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Bez palcowania w KG (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: nic.        Tu pusta klisza 

Palcowanie w t. 10-11 w Wf

!!!      TGTU ('1' w t. 10 i 3 cyfry w 2. połowie t. 11)

Palcowanie w t. 10-12 w Wa2 (→Wa3)

!!!     TGTU + krojem redaktorskim w t. 11:  524152 41___1 + pomiędzy Chop '23' + w t. 12 : 52415
..

Cztery cyfry palcowania w Wf to zapewne efekt Chopinowskiej korekty tego wydania. Znacznie obfitsze palcowanie Wa2 (→Wa3) rozwija Chopinowskie wskazówki przejęte z Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 11

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na pod­wyż­szenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melo­dyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG