mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 27

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Fis1-Fis w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ten motyw, tylko dolna 5-linia, bez łuku i klinika.        Tu TGTU = puste

Fisis1-Fisis w Wa
..

Wersja Wa jest obarczona niepewnością, jeśli chodzi o jej autentyczność – może to być pomyłka lub adiustacja, czego nie da się stwierdzić bez rękopiśmiennego podkładu do tego wydania lub innych dodatkowych informacji źródłowych. Dlatego w tekście głównym podajemy zgodną wersję pozostałych źródeł. Od strony muzycznej wersja Wa wydaje się mniej zręczna, gdyż bez wyraźnego powodu omija w postępie basu Fis, podstawę wyjściowego i docelowego akordu dominanty w tonacji h-moll/H-dur: (Fis)-Eis-Disis-Eis-Fisis(!)-Ais.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 28

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG, Wf i Wa jedynym znakiem chromatycznym przed ostatnim akordem pr.r. jest ostrzegawczy  przed e1. Zdaniem redakcji, znak ten nie jest tu niezbędny, w przeciwieństwie do  przywracającego fis1, który dodano tylko w Wn. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 32

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Oktawa w KG (→Wn), Wf i Wa3

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki, tylko górna 5-linia, bez łuku (ale z palcowaniem).      TGTU = dolne h z laseczką

Samo h1 w Wa1 (→Wa2)
..

Autentyczności wersji Wa nie można wykluczyć, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobna jest pomyłka, np. wskutek podobieństwa 2. połowy taktu do t. 34. Chopin rezygnował z uderzenia h w podobnych miejscach tylko wtedy, gdy nuta ta była zajęta przez l.r. (t. 34, 42 i analog.) lub gdy 1. palec pr.r. pozostawał na ćwierćnucie dis1 kończącej frazę wewnętrznego głosu pr.r. (t. 60 i 80). Zachowany w Wa 4. palec nad tą ósemką również przemawia za pomyłką – pojedynczą nutę h1 wygodniej wykonać 2. palcem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 35

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG nie ma  podwyższającego e1 na eis1. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 38

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed e. Znak dodano już w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn