mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

fis1 w KG i Wn1 (interpretacja kontekstowa), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: 7. ósemka (z ćwierćnutą), tylko górna 5-linia, bez akcentu i łuku.             TGTU=fis z #

a1 w Wf

zamiast fis1
..

Jako 3. ćwierćnutę wewnętrznego głosu pr.r. Wf ma a1. Jest to niemal na pewno tzw błąd tercjowy.
W KG (→Wn1) odpowiednią nutą jest f1. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3), poprawną wersję ma także Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Oktawa w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ta ósemka z ćwierćnutą        Tu pusta klisza (bez ćwierćnuty)

Akord w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU
..

Brak wewnętrznej nuty na 3. mierze taktu to niemal na pewno błąd KG (→Wn1).
W Wf nuta występuje, lecz brak przed nią  przywracającego Fis. Poprawny tekst mają Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 113

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG (→Wn1) i Wa przed ćwierćnutami nie ma znaków chromatycznych, tak iż należałoby je odczytywać jako cis i cis2. Mimo iż brzmieniowo wersja ta nie budzi zastrzeżeń, o przeoczeniu kasowników świadczą:

  • logika przebiegu harmonicznego – ta i poprzednia triola tworzą skróconą wersję motywu wykorzystanego w progresji w t. 109-112. W tej skróconej postaci jest on następnie powtórzony jeszcze dwukrotnie w dalszej części t. 113-114. Nie ma powodu, by w tym jednym miejscu rezygnować z półtonowego kroku ćwierćnut wypełniających oktawy;
  • myląca ortografia chromatyczna – zmiana des na cis mimo zachowania regularnej notacji oktaw w tonacji f-moll;
  • znaki dodane – zapewne przez Chopina – w korekcie Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 114

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

Wzorem Wn2 (→Wn3) dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed nutami d na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 116

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

Przed ostatnią oktawą pr.r. w KG i Wa1 (→Wa2) nie ma znaków chromatycznych. Przeoczone kasowniki dodał Chopin w korekcie Wf, ma je też Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf