op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 2, Etiuda f-moll
Źródła
- Autograf fragmentu
- Autograf okolicznościowy
- Kopia Delfiny Potockiej
- Kopia Gutmanna
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Poprawiony nakład Wn1
- Wadliwy nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
KDP - Kopia Delfiny Potockiej
| Data: | (X 1836 – VI 1837) |
| Tytuł: | Etude |
| Dedykacja: | Brak |
Kopia z albumu Delfiny Potockiej, pióra nieznanego kopisty (Muzeum Narodowe, Kraków), sporządzona na podstawie zaginionego autografu, najprawdopodobniej [A].
Data wynika z mniejszej zgodności tekstu KDP z AW, niż z [A], zrekonstruowanym w dużym stopniu na podstawie porównania zapisu KG z Wf i Wa. Zgodność taka występuje w przypadku określeń wykonawczych na początku Etiudy, w t. 36-40 i 47-50 oraz 68, łuku w t. 7 czy pedalizacji w t. 66 i 68. Oznacza to, że KDP została sporządzona na podstawie [A] i to przed przekazaniem go wydawcy najprawdopodobniej w lipcu 1837 r.
Powyższe ustalenia, a także sytuacje, w których KDP ukazuje wersje pisane ręką Gutmanna w KG, a zmienione potem przez Chopina, np. umiejscowienie 
w t. 19, czynią tę kopię ważnym elementem w rekonstrukcji pierwotnego stanu [A].
Zwraca uwagę obecność kilku znaków chromatycznych przeoczonych w innych źródłach, np. 
przywracający b2(1) w t. 4, 25. Sugeruje to, że piszący był osobą dobrze słyszącą, a niewykluczone, że także znającą ze słyszenia kopiowany utwór.
| Oryginał w: | Muzeum Narodowe, Kraków |
| Sygnatura: | M.N. 73152 |