Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 24
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Brak widełek dynamicznych w Wa jest raczej niedopatrzeniem kopisty lub sztycharza, gdyż znaki zostały wpisane w A (→Wn) i uwzględnione w Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||
t. 24-25
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W żadnym ze źródeł, które pośrednio lub bezpośrednio były oparte na A, nie odtworzono dokładnie zakresu widełek . W tekście głównym trzymamy się wiernie pisowni A, mimo że rozpoczęcie crescenda dopiero na początku t. 25, gdzie zaczyna się nowy łuk, można uważać za naturalniejsze. Patrz też uwaga dotycząca cresc. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych |
|||||||||||||||
t. 26-27
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Widełki dynamiczne Wf i Wa zostały najprawdopodobniej dopisane przez Chopina jeszcze w kopiach, stanowiących podkłady do tych wydań. Trudno w związku z tym stwierdzić, czy późniejsza jest wersja Wa z parami znaków, czy Wf z samymi . W tekście głównym przyjmujemy w zasadzie oznaczenia Wa, jako najbardziej kompletne; jedynie zasięg pierwszego znaku (w t. 26) modyfikujemy na podstawie Wf, uważając za prawdopodobne niedokładne odczytanie rękopisu przez sztycharza (por. jeszcze krótsze, zgodne znaki Wf i Wa w t. 27). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Widełki musiały być w tej postaci wpisane przez Chopina w podkładach do Wf i Wa. Akcent długi w AI jest z pewnością pierwotną wersją oznaczeń dynamicznych – por. np. t. 1-2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Wcześniejsza wersja AI pozwala zaobserwować zmiany w dynamice i akcentacji tego taktu – Chopin przeniósł akcent z pierwszej na 4. miarę taktu i dodał w 1. połowie taktu. Znak akcentu w A, zapisany niedokładnie, został w Wn1 odtworzony niewątpliwie błędnie, co tylko częściowo naprawiono w Wn2 (→Wn3). Interpretację przyjętą w tekście głównym potwierdzają znaki w Wf i Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »