Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 145-148

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Łuki w A, prawdopodobna interpretacja

tr. pusto, red.= A_red

Łuki w Wf (→Wa1)

klisza: bez łuku w t. 145 między 2-3 miarą, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od drugiej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU ale brak przetrzymania es1 t. 147-148

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wn1

klisza: bez łuku w t. 145 między 2-3 miarą, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od pierwszej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU ale brak przetrzymania gis1 t 146-147 oraz es1 t. 147-148

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wn2 (→Wn3Wn4

klisza: łuk w t. 145 od 2 miary do 1 nuty t. 146, łuk w t. 146 od pierwszej nuty t. 146 do pierwszej nuty t .147 włącznie, łuk w t. 147 od pierwszej nuty do ostatniej, łuk w t. 148 między 1-2 miarą; łuki przetrzymujące jak w TGTU

miniatura: jak w t. 41-44

Łuki w Wa2

Interpretacja kontekstowa A proponowana przez redakcję

..

Przy powtórzeniu t. 41-44 w źródłach nie zabrakło pomyłek i niedokładności – żadne z wydań nie powtórzyło konsekwentnie tej samej interpretacji A. Por. adnotacja w tych taktach. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 153-158

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

We wszystkich wydaniach z wyjątkiem Wn2 (→Wn3Wn4) przeoczono oznaczenia pedalizacji w t. 153-154 oraz 157-158. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 164

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Ósemka es w A

!!!   miniat: jak w t. 12.      Tr = puste;          red= dłuższe laski ósemkowe 2. i 4. ósemki (do ges1)

Ćwierćnuta es w Wf (→Wn,Wa)

laseczka es + dłuższe laski 2. i 4. ósemki

Propozycja redakcji

TGTU

..

Biorąc pod uwagę dwukrotną, zgodną korektę Chopina w t. 12 i 60, uważamy wersję wydań w tym miejscu za nieautentyczną. Przypuszczalnie sztycharz Wf uogółnił przedłużanie ósemek przypadających na główne miary taktu, co mogło być zarówno pomyłką, jak i adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 167

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Tak jak w poprzednich wystąpieniach tego taktu, w A (→WfWa1) nie ma podwyższającego ges1 na g1 w 4. ósemce l.r. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 168

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Krótsze  w A

Dłuższy znak w Wf (→Wn,Wa)

..

Dłuższe widełki  w Wf (→Wn,Wa) mogą być efektem korekty Chopina. Nie jest to jednak pewne, toteż w tekście głównym pozostawiamy wersję A, w której znak ten nie odbiega od swoich odpowiedników w t. 16, 64 i 120. Notację wydań można wszakże traktować jako równorzędny wariant, gdyż od strony muzycznej jest ona równie uzasadniona jak pisownia A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf