Skróty pisowni i inne
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 1-12
|
Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
..
T. 1-12, oznaczone w A przez Chopina konwencjonalnym znakiem repetycji, zostały w wydaniach powtórnie wypisane. Jest to zdaniem redakcji dowolność wydawcy francuskiego, wynikająca prawdopodobnie ze względów graficznych – rozplanowania tekstu na stronach. Zdarza się w związku z tym, że analogiczne miejsca wykazują niewielkie różnice, które – wobec repetycji w A – z pewnością nie były zamierzone przez Chopina. Rozbieżności te wynikają przede wszystkim z przeoczeń i niedokładności sztycharzy, a w pewnym stopniu także z pobieżnej korekty Chopina. Ponieważ w tekście głównym zachowujemy pisownię A, w transkrypcjach pozostałych źródeł przyjmujemy dla t. 1-12 dwa sposoby oznaczania różniących się elementów w powtarzanych taktach:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
..
Powtórzenie t. 1-12 oznaczone jest w A konwencjonalnym znakiem repetycji. Natomiast w Wf (→Wn,Wa) z powodów czysto wydawniczych (podział na strony) takty te wypisane są po raz drugi, co błędnie nakazuje dwukrotne ich wykonanie także przy powtarzaniu tej części da Capo. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne |
|||||
t. 13
|
Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
..
Znak otwierający repetycję t. 13-37, w A pominięty zapewne przypadkowo, został najprawdopodobniej przez Chopina dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa). Por. t. 54. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Różnice formy |
|||||
t. 37
|
Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
..
Zakładając domyślne użycie przez Chopina typowej dla polonezów formy da capo, w tekście głównym wskazujemy w zwykły sposób moment zakończenia utworu. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
t. 38
|
Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll
..
Początek części Des-dur obfituje w skreślenia w A. Sugerują one m.in., że Chopin zaczął pisać nuty, nie oznaczywszy zmiany tonacji (skreślona półnuta f2 wewnątrz znaków przykluczowych na górnej pięciolinii), oraz że dopisywał później kropki z prawej strony znaku repetycji (skreślenie klamer, skierowujących znak repetycji wstecz). kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »