Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 12
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Brak kropek staccato w AI jest zapewne przejawem mniej dokładnej notacji w tym roboczym rękopisie. Nic nie wskazuje na to, by Chopin wyobrażał sobie wykonanie tego oktawowego pochodu inną artykulacją. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 13
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W tekście głównym podajemy cztery akcenty widoczne w Wf (→Wn,Wa). Zmiana – w stosunku do AI – koncepcji oznaczeń widoczna jest także w partii pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 13-15
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Dynamiczne uwypuklenie końcówek tych taktów Chopin początkowo oznaczył akcentami długimi (AI), które zastąpił następnie widełkami i określeniem crescendo (wydania). Zdaniem redakcji oznaczenia te nie muszą się wykluczać (por. analogiczne t. 63-66), toteż w tekście głównym proponujemy możliwość uwzględnienia akcentów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 18-26
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W odcinku rozpoczynającym się w t. 17 Chopin w AI oznaczył kropki staccato nad ósemkami tylko w pierwszym takcie. Oznacza to z pewnością, że wszystkie następne ósemki mają również być grane taką artykulacją, jak to explicite oznaczono w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 20-22
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Na końcu t. 20 i 22 w tekście głównym proponujemy połączenie wydań z akcentami AI, tak jak to Chopin oznaczył w analogicznych sytuacjach w t. 16 i 18. Wersję tę wprowadzono – przypuszczalnie właśnie na podstawie porównania z tymi taktami – w Wa3 (→Wa4). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »