Wf3 - Poprawiony nakład Wf2


Wydawca: E. Troupenas & Co.
Data: 1841
Numer wydawniczy: T. 925
Tytuł: Ballada op. 38
Dedykacja: Robert Schumann

Ostatni wśród tych nakładów Wf, w których wprowadzono pewne zmiany w tekście nutowym. Uzupełniono brakujące znaki chromatyczne, wprowadzono też szereg poprawek wynikających z ponownego porównania z A, np. dodano przeoczone łuki przetrzymujące w t. 116 i 122. Niektóre z tych uzupełnień dotyczyły miejsc uprzednio korygowanych najprawdopodobniej przez Chopina, np. ponownie wprowadzono łuki przetrzymujące oktawę w t. 111-112, co można uważać za jedną ze wskazówek, że korekty Wf3 nie robił Chopin. Jeśli wierzyć stwierdzeniu Juliana Fontany zawartemu w liście do Ludwiki Jędrzejewiczowej, korektorem-adiustatorem tego wydania mógł być właśnie Fontana: "Gdy w r 1839 i [18]40 [Chopin] był w Hiszpanii, mnie polecił wydanie wszystkich ówczesnych kompozycyi, przysyłając manuskrypta, które dotąd w całości posiadam. Wtedy ja wydałem jego [...] Balladę 2gą[...]*.

Wprowadzono także kilka innych zmian, prawdopodobnie dowolnych, np. łuk przetrzymujący w t. 93. 

Chopin najprawdopodobniej nie brał udziału w korekcie Wf3.


* List z 2 VII 1852. Autograf w Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa, sygnatura M-330. W cytowanym fragmencie można dostrzec pewne nieścisłości, wynikające prawdopodobnie stąd, że w momencie pisania listu od wspomnianych wydarzeń minęło kilkanaście lat:
– Chopin był w Hiszpanii (na Majorce) w latach 1838-1839, a nie 1839-1840;
– wydaje się nieprawdopodobne, by pisząc list, Fontana mógł dysponować autografami, które służyły za podkład do pierwszych wydań, jak np. A Ballady.

Oryginał w: Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina
Sygnatura: 648 Cim